Net niet...

Het vierde team zit dit najaar in een soort achtbaan. In het tijdsbestek van zeven weken, met de bijbehorende ups en downs, moeten we vier wedstrijden afwerken. De tweede wedstrijd was een stukje omhoog ten opzichte van de voorgaande, vooral in score. Danny moest onbedoeld verstek laten gaan wegens familieomstandigheden (niet al te ernstig, gelukkig) en werd vervangen door Rob, die voor thuiswedstrijden beschikbaar is. Het was een goede keus. Rijswijk 4 bleek namelijk met een sterkere opstelling te zijn gekomen dan in de eerste ronde.

Aan de meeste borden ging het aanvankelijk wel goed, want de stellingen met zwart werden gelijk gehouden en soms iets beter, terwijl de meeste witspelers hun voordeel wisten vast te houden. Alleen voor Lex zag het er somber uit. Zijn tegenstander (nog zonder rating) presteerde al goed tijdens het PK van de HSB en trok die lijn tijdens de wedstrijd gewoon door. Het duurde dan ook niet lang voordat Lex de koning kon omleggen.

Op dat moment stond Frans niet helemaal lekker meer. Hij tobde met de mobiliteit van zijn stukken en moest nauwkeurig manoeuvreren om tegenspel te krijgen. Zelf had ik een lastige stelling, hoewel met ruimte, en moest opletten bepaalde zetten niet te spelen om mijn tegenstander in bedwang te houden. Het werd een grote manoeuvreerpartij voor beide kampen.

Jan ging deze keer vanaf de start goed en leek op weg om een tweede punt aan zijn score toe te voegen. Ook Eric was goed op dreef en Harold's stelling zag er hoopvol uit. Theo had een sterke tegenstander, zonder rating, en moest goed opletten. Dat is hem gelukkig wel toevertrouwd en hij kreeg een mooie stelling. Rob deed precies wat ik had verwacht: stelde zich solide op en zocht naar de beste zetten.

Wanneer je van mening bent een bepaalde zet ABSOLUUT NIET te mogen doen, doe het dan ook niet. En zoals gewoonlijk brak ik met die regel. Denkend dat het na enige stukkenwissel nu wel mogelijk was, speelde ik mijn c-pion op, gaf het witte paard een prima veld op d4 en kon het na nog wat gepruts opgeven. Ook bij Frans liep het niet goed af; hij kwam niet los uit de wurggreep van zijn tegenstander en moest capituleren.

Aan de positieve zijde had Theo inmiddels een kwaliteit gewonnen en stonden Jan en Eric beiden duidelijk beter. Ook Harold wikkelde precies af naar een goed eindspel en Rob kwam steeds dichter in de buurt van de remisegrens. Het was nog steeds mogelijk om te winnen of ten minste een gelijkspel te behalen. Jan bewees zijn kwaliteit opnieuw toen zijn tegenstander de partij opgaf en Rob kreeg een remiseaanbod. Theo echter zag geen kans om verder te komen en moest even later berusten in een plusremise. Nog twee partijen gaande en beiden hadden goede kansen. De temperatuur liep aardig op in het kleine zaaltje...

Zou de 4-4 veilig gesteld kunnen worden? Helaas niet, want Harold liet de vijandelijke koning binnenkomen en verloor de greep op zijn stelling. Eric daarentegen bleef solide spelen en rondde zijn partij succesvol af.

Daarmee ging ook de tweede wedstrijd verloren, maar was er genoeg te zien om met vertrouwen de rest van het seizoen tegemoet te zien.