SHTV 2 - Italiaans spel

Alweer de voorlaatste ronde, een uitwedstrijd in het Westland.

Bij de wedstrijdbespreking vooraf kwam Ard Dekker van WSC er even bij staan. Hij verklaarde dat ze genoeg hadden aan een gelijkspel. Psychologische oorlogsvoering? Strijdvaardig antwoordden wij meteen dat we hen wel een lange vermoeide avond wilden besparen. Dat miste zijn effect niet, zijn mond zakte open, twijfel in zijn ogen. Dit was niet het murw geslagen team dat hij verwacht had. Doch op het aanbod wilde hij niet ingaan. Sportieve jongens, die Westlanders.

Het verslag dit keer op basis van de observaties van Maarten.
Ik was verantwoordelijk voor de achterstand 1-0. De opening ging prima, de eerste 7 zetten had ik voorbereid met een positioneel pionoffer met een voordelige, maar compromisloze strijd tot gevolg. Ik verprutste het, maar ja, van Menno Pietersma heb je nou eenmaal niet zomaar gewonnen. Ik dacht op zet 19 materiaal te gaan winnen, maar het omgekeerde bleek het geval te zijn. Ik had in plaats daarvan geduldig mijn positioneel voordeel moeten uitbuiten. Het zwarte voordeel was nu niet al te groot, maar wel winnend, ik verergerde de zaak op zet 21 en de situatie werd hopeloos.

Ondanks de achterstand was er toch een moment dat alle overige borden gelijk of beter stonden voor ons en ik zag even een overtuigende zege voor ons.

Aleksander was het moeilijkst te taxeren. De opening ging niet zo goed bij hem, maar hij vocht zich terug, leek zelfs de overhand te krijgen. Maar de tegenstander weerde langzaam maar zeker alles af en ging toen verder met de aanval die hij in de opening al had opgezet. Toen stonden we 2-0 achter en hoopte ik niet meer op een overwinning.

De 4-4 zat er volgens mij wel in. Ik had bij Jan-Willem een remise ingecalculeerd, maar toen hij een remiseaanbod kreeg in een eindspel dat inderdaad erg remise leek, heb ik toch “doorspelen” tegen hem gezegd, omdat hij meer tijd op de klok had (ruim 20 minuten tegen 10). Je weet maar nooit met al 2-0 achter. Hij dacht er een tijdje over na en nam het toen toch aan. Kennelijk zag hij er tegenop om alleen op tijdvoordeel iets te proberen. Hij is daar inderdaad niet echt de speler voor, dus wellicht een verstandig besluit.

Karl had wat meer ruimte, maar leek, gezien de zetten geen concreet plan te hebben, ik zag zelf ook niet hoe het verder moest. Ook was er een significante achterstand op de klok. Ik vreesde al een beetje dat niet goed zou aflopen en toen Karl me vroeg of hij remise kon aanbieden vond ik het meteen een goed idee. Leo kon dit moeilijk weigeren want ze stonden immers 2-0 voor. Voor hun was bovendien een 4-4 koers acceptabel, omdat ze daarmee zeker de degradatie ontliepen.

Gert-Jan speelde een goede partij (Vreugdenhil vond zijn zet h2-h4 in de opening erg goed en ook a-typisch voor een d4-speler) en moest een aantal moeilijk beslissingen nemen. Dat deed hij goed en ging met positioneel voordeel een materieel gelijk enkel toreneindspel in. Zijn tegenstander was in tijdnood, maar die kan dat vrij goed. Gert-Jan speelde niet op pionwinst maar op positie en dat was weer de goede keus. Zijn vrijpionnen waren verder opgespeeld dan die van zwart en hij haalde het punt trefzeker binnen. Eenmaal keek hij om zich heen en vond mijn blik toen er een soort remiseaanbod gedaan werd. Ik schudde krachtig van nee. Gert-Jan wist natuurlijk ook wel dat hij goed stond, maar het is goed dat hij de formaliteit even volgde.

Kort daarna haalde Evert zijn punt binnen. Die was al geruime tijd ingecalculeerd. Evert had geen haast met een loper slaan, wat de beslissende materiële voorsprong zou geven. In de wandeling gaf hij aan dat het wel een linke stelling was, maar hij maakte geen fouten. Hij forceerde op fraaie wijze dame- en torenruil, waarmee hij het zichzelf gemakkelijk maakte en het punt snel onze kant op kwam. Het was weer gelijk.

[White "Marco Kuyvenhoven"]
[Black "Evert Baak"]
[Result "0-1"]
[SetUp "1"]
[FEN "3r1rk1/1p3ppp/B7/4npq1/8/2P2Q2/PP4PP/R4RK1 w - - 0 23"]

23. Qxf5 $2 ({Na} 23. Qxb7 Rb8 ({of} 23... Rd2) 24. Qd5 Rxb2 {
is het niet duidelijk hoe zwart verder moet.}) 23... Qe3+ 24. Kh1 g6 $1 25. Qf6
Nd7 26. Qd6 Nb8 27. Qc7 bxa6 ({Beter is} 27... Rd7 28. Qc4 Nxa6) 28. Rae1 ({
Wit kan nog een pion pakken met} 28. Rxf7 Rxf7 29. Qxd8+ Rf8 30. Qd5+ Kg7 31.
Qb7+ Kh8) 28... Qg5 29. Re5 Qf4 30. Kg1 Qd2 31. b4 Rc8 32. Qb7 Rxc3 33. Re7 (
33. Re8 $5 Qd4+ 34. Kh1 Qf4 $1 35. Rxf8+ Kxf8 36. Kg1 Rc1 37. Qc8+ Rxc8 38.
Rxf4 Rc1+) 33... Rc2 34. Rexf7 Qxg2+ $1 35. Qxg2 Rxg2+ 36. Kxg2 Rxf7 37. Rd1
Rd7 38. Rc1 Kf7 39. a4 Rb7 40. Rc4 Ke6 41. Kf3 Kd5 42. Rg4 Nc6 43. Rg5+ Ne5+ { en wit hield het voor gezien }
0-1 

Toen waren Ton en Jaimy nog bezig. Jaimy had een pion meer en groot voordeel op de klok. Het was wel lastig om dit voordeel te verzilveren. Er was een risico dat over een weer allerlei loslopende pionnen geslagen zouden worden en dat een pion voorsprong betekenisloos zou zijn in een eindspel met beiden een dame en toren op het bord. Maar op gevoel had ik er zeker vertrouwen in dat Jaimy zou slagen deze avond. Zijn voordeel uitbuiten vereiste geduld en dat had hij ook. Hij nam steeds de juiste hoeveelheid tijd voor zijn zetten, hij zou geen blunders maken en de tegenstander zou het niet kunnen bolwerken in tijdnood.

Ton had een moeilijke fase gehad, maar was daar behoorlijk uitgekomen. Ik had hem in die fase ingefluisterd “dat hij remise mocht maken”. Enerzijds stompzinnig (Ton glimlachte), omdat dat gezien de stelling ook het maximaal haalbare leek, maar iemand kan zich na zo’n mededeling misschien meer vastbijten in de taak. Ton verdedigde nu een toreneindspel met een pion minder. Daar had ik wel vertrouwen in, want Ton kan er wat van op dit gebied. Ik hoopte heel even dat we nog 3,5-4,5 gingen winnen. Ton liet echter een elementair grapje toe. Hij had beter gekund, maar ik weet niet of hij een theoretische remise in handen had.

[White "Johan Voorberg"]
[Black "Ton Bodaan"]
[Result "1-0"]
[SetUp "1"]
[FEN "4k3/1R3p1p/8/4P3/P2r4/7P/6K1/8 w - - 0 38"]

38. a5 Ra4 39. Ra7 Ra3 ({Meest nauwkeurig/solide is waarschijnlijk} 39... Kf8
40. a6 Ra5 41. Ra8+ Kg7 42. a7 Ra3 $1 43. Kf2 Kh6 44. Ke2 Kh5 45. Kd2 Kh4 46.
Kc2 Kxh3 47. Kb2 Ra6 48. Kc3 Kh4 49. Kc4 Kh5 50. Kb5 Ra1 51. Kb6 Rb1+ 52. Kc6
Ra1 53. Kd6 Kh6 (53... Ra5 {werkt ook} 54. Kc6 Ra1 $1) 54. Ke7 Kg7 {remise}) ({
Voor het ophalen van de e-pion is geen tijd b.v.} 39... Re4 40. a6 Rxe5 $2 41.
Rb7 $1 Ra5 42. a7) 40. a6 h5 41. h4 Kf8 42. Kf2 Ke8 ({Er is niets mis met} 
42... Kg8 43. Ra8+ Kg7 44. a7 Ra5 45. Kf3 Kh7 46. Ke4 Kg7 47. Kf5 Ra4 48. Kg5
Ra5 49. Kxh5 (49. Kf4 Ra3) 49... Rxe5+ 50. Kg4 Ra5 51. h5 Kh7 52. h6 Ra1 53.
Kf5 {remise}) 43. Ra8+ Ke7 $4 (43... Kd7 44. a7 Kc6 45. Rc8+ Kb7 46. Rf8 Kxa7
47. Rxf7+ Kb6 48. Rh7 Kc5 49. Rxh5 {remise volgens Nalimov EGTB}) 44. a7 Kd7 ({
Na} 44... Ra4 {wint wit met} 45. e6 $1) 45. Rf8 1-0

Jaimy moest nu winnen om de stand gelijk te trekken, wat jij en ik hem tegelijkertijd mededeelden (sorry, voor mijn ongeduld). Dat deed hij gewoon prima. Ik zat ernaast en vond zijn zetten sterker dan wat ik zelf zat te verzinnen.

[Date "2015.03.16"]
[White "Rob van Lom"]
[Black "Jaimy Luk"]
[Result "0-1"]
[SetUp "1"]
[FEN "8/4q1pk/1pR4p/5p2/3p4/1Q1P3P/P5PK/4r3 w - - 0 1"]

{Er dreigt De5+} 1. Qd5 Qg5 {dreigt Df4+} 2. Qxd4 Re2 $1 (2... f4 $6 3. Qf2) 3.
Qg1 (3. Qd5 $2 Qf4+ 4. Kg1 Re1#) 3... f4 {
hier viel de vlag van wit bij een hopeloze stelling} 4. Kh1 Qg3 5. Rc1 f3 0-1 

We moeten dus, als we maar één matchpunt inhalen, ook nog tenminste 1,5 bordpunten goed maken op RSC Belgisch Park. Grappig genoeg kan je zeggen: het heeft voor ons geen zin om met meer dan 5,5-2,5 te winnen van DSC 5. Ook grappig: het is mogelijk dat we met een 4-4 in de laatste ronde de degradatie ontlopen.
Oftewel op zijn Italiaans: “Resultaat boeken zonder te winnen”.

WSC 21944-SHTV 218974-4
1Menno Pietersma2191-Maarten Stolte20391-0
2Gerben van Leeuwen1792-Aleksander Henke19901-0
3Ard Dekker1876-Jan Willem le Grand1937½-½
4Rob van Lom1904-Jaimy Luk18420-1
5Frans Vreugdenhil2015-Gert Jan Willighagen18500-1
6Marco Kuyvenhoven1932-Evert Baak18310-1
7Leo Duijvesteijn1819-Karl Baak1797½-½
8Johan Voorberg2021-Ton Bodaan18911-0