Langs het randje

Om teamleider Tjomme te ontlasten en zich volledig op zijn partij te kunnen laten concentreren, had ik aangeboden om als non-playing captain mee te gaan naar Zaandam. Dat werd dankbaar aanvaard en bleek geen overbodige maatregel, want Tjomme was bijna de volle speeltijd bezig.

Met twee goede invallers moesten we het deze keer rooien tegen een op papier sterker team. Er was dan ook gekozen voor een tactische opstelling om te voorkomen dat de tegenstanders zich adequaat konden voorbereiden.

Er was lange tijd weinig over de stellingen te zeggen, behalve dat zowel Stijn als Melchior een creatieve opstelling kozen waarmee hopelijk de tegenstander uit balans zou kunnen worden gebracht. De tegenstander van Tjomme offerde een pion voor tegenspel en het was zaak om te proberen die pion vast te houden. Hans kreeg een tactische stelling met druk op de witte koningsstelling. Het was allemaal echter niet zo duidelijk en zoals Hans zelf na de partij zei: “Ik speel het beste in stellingen die ik niet begrijp.” Mike zocht en vond een plan om de druk op zijn opponent te verhogen en Gert-Jan manoeuvreerde op de hem bekende wijze om zijn stukken daar te zetten waar hij ze wilde hebben. Bij Marco en Sander leek er vooralsnog weinig aan de hand.

Mike was als eerste klaar. Hij was door de zwarte verdediging gebroken en toucheerde een punt. Op dat moment won Tjomme een tweede pion en ik dacht dat ook daar de race gelopen was. Gert-Jan hield nog steeds de deur goed dicht en leek op remise aan te sturen. Dat lukte via stellingherhaling. Bij Hans begon er schot in de strijd te komen, want er werden lijnen geopend en kwam het er op aan wie daar het meest mee kon doen. Stijn had een stuk voor twee pionnen gegeven, maar keek tegen een lastig loperpaar aan. Het is de vraag of zijn lange rokade wel een goede keus was. Analyse zal dat moeten uitwijzen. Marco volgde een variant op de bekende bridge-uitdrukking ‘de eerste man doet wat hij kan’ en het zag er allemaal helemaal niet slecht uit wat hij deed. Ook daar hoopvolle vooruitzichten. Sander had een miniscuul voordeeltje en Melchior’s stelling was voor mij nogal ondoorgrondelijk. Mike was er positief over, maar ik maakte me zorgen om de zwarte g-pion, die door twee stukken gedekt moest worden.

Stijn kon het niet bolwerken en de stand werd door de gastheren weer gelijk getrokken. De tegenstander van Marco bleek net iets beter de stelling te doorgronden en alle hoop op minstens een halfje werd gedecideerd de grond in geslagen. Sander was binnengedrongen via de open c-lijn, maar moest zorgvuldig manoeuvreren, omdat er nog veel pionnen op het bord stonden. De zwartspeler slaagde er in om alle cruciale velden gedekt te houden en de vrede werd getekend. Nog drie partijen te gaan: Hans had een onduidelijke stelling, Melchior koos een merkwaardige voortzetting door zijn koning uit de veiligheid van de koningsvleugel te spelen en Tjomme stond in een vereenvoudigde stelling nog steeds die ene pion voor. En toen moest melchior opgeven. Allerlei combinaties kwamen in de stelling en hij kon niet meer alles keepen.

De overgebleven strijders haalden de tijdcontrole. Tjomme koos er voor zijn a-pion te offeren, waarmee zwart’s toren en paard aan de verkeerde kant van het bord werden gelokt. In ruil won Tjomme een pion op de andere vleugel. Hans maakte zich intussen zorgen om zijn kans om te winnen. In het eindspel van dame en toren zag hij veel mogelijkheden voor zijn tegenstander om eeuwig schaak te maken en de wedstrijd te winnen. Die ging een half uur na zitten denken en kwam met een mindere zet. Hans kon de dames ruilen en in het resterende toreneindspel wist hij de weg naar winst te vinden, omdat zijn verbonden vrijpionnen verder waren opgerukt dan die van de witspeler. Tjomme had tijdens deze schermutselingen in zijn partij een tweede pion gewonnen en had de winst voor het grijpen. Dat deed hij zeer nauwgezet.

Toch nog een gelijkspel en, zoals later zou blijken, nog steeds kans voor ons eerste om zich te handhaven.

 

ZSC-Saende 2 (1990)SHTV 1 (1961)4-4
Edwin Woudt (2080)Marco van Straaten (1895)1-0
Mark Grondsma (2055)Hans Segers (2059)0-1
Joris Moes (1928)Sander Pauw (1974)½-½
René Hennipman (2085)Stijn Gieben (1957)1-0
Hein Middelhoven (1972)Tjomme Klop (1990)0-1
Robert Boes (1885)Melchior Vesters (2003)1-0
Huib Middelhoven (1963)Mike Hoogland (2015)0-1
Evert Blees (1955)Gert-Jan Willighagen (1793)½-½