Winterse veldtocht

Tegen de gure oostenwind in naar het afgelegen Pijnacker deed een beetje denken aan de veldtochten naar Moskou uit de geschiedenisboekjes. Eenmaal binnen de veilige muren van Het Baken wist Gert-Jan met verhalen over daar dramatisch verlopen wedstrijden iedere vorm van optimisme of onderschatting de kop in te drukken.

We waren met twee invallers, maar Scheve Toren kreeg op het laatste moment ook te maken met een afmelding. Helaas was het Jaimy (3) die tegen deze invaller een sneller uitglijder had. De hinderlagen die Jaimy nog opwierp werden alle zorgvuldig ontweken.

Invaller Theo Bovenlander (6) speelde de opening snel en vastberaden, waar de tegenstander veel tijd verbruikte. Daarna werd het vakkundig afgemaakt en de stand gelijk getrokken.

Invaller Niek (4) sliep in de trein. Vervolgens geeuwend achter het bord werd het halfje op bijna slaapverwekkende wijze binnengehaald.

Al vroeg wist Armin (8) zijn ervaren tegenstander te verrassen. Zijn gezucht en gekreun was duidelijk hoorbaar. Ook hier liep de beschikbare denktijd hard weg. Zichtbaar tevreden streek Armin het punt op. Ik weet het niet zeker, maar waarschijnlijk stonden we dit seizoen voor het eerst voor.

De vorige keer maakte Evert (2) min of meer dezelfde fout tegen dezelfde tegenstander. Het duurde dit keer wel veel langer, maar het resultaat was toch weer een nul.

Vastbesloten was Gert-Jan (5) om af te rekenen met de nachtmerries van eerdere wedstrijden in Pijnacker. Zonder risico’s en de eerste kans aangrijpend werd op efficiënte wijze een punt bij geschreven.

Zelf (7) speelde ik tegen een tegenstander die de eerste drie rijen dichtmetselde. Gelukkig opende hij de stelling toen ik een geïsoleerde pion toeliet. Daarna vond ik een combinatie die ik slecht doorrekende, maar toevallig wel een pion opleverde. Vervolgens was het meer mijn tegenstander die verloor, dan dat ik won. Maar een punt blijft een punt.

Tot slot zorgde Twan (1) voor het toetje. Kees Dekker probeerde 64 zetten lang en tot de laatste pion van alles en nog wat. Minder dan 20 seconden zag ik op de klok, maar Twan gaf geen krimp. Met pat vond de partij een passend einde.

De gevoelstemperatuur was op de terugweg met de eerste overwinning op zak een stuk aangenamer.

Scheve Toren 1 (1877)                 SHTV 2 (1786)                         3-5
Kees Dekker (2065)                    Twan van der Togt (1714)              ½-½
Wim Kentstra (2079)                   Evert Baak (1814)                     1-0
Erik Jan Tromp (-)                    Jaimy Luk (1713)                      1-0
Rudi de Smit (1962)                   Niek Wisse (1789)                     ½-½
Michel Hubert (1789)                  Gert-Jan Willighagen (1782)           0-1
Dave Theijn (1864)                    Theo Bovenlander (1765)               0-1
Gijs van Dongen (1561)                Karl Baak (1857)                      0-1
Jan de Graaf sr. (1822)               Armin Segger (1857)                   0-1