Terug op koers

Na het smartelijke verlies in Delft stond voor de voorlaatste ronde een treffen met het andere team van DSC in klasse 3B op het programma. Zij hadden alle wedstrijden verloren en tegen hun clubgenoten en Schaakhuis 3 zelfs met 8-0. Om bij te blijven moesten wij daarom hetzelfde resultaat boeken. Ga er maar aan staan. DSC 8 had inmiddels verloren van Lierse 2 en was uitgeschakeld voor het kampioenschap, omdat ze in de laatste ronde vrij zijn. Schaakhuis 3 daarentegen stond 2 matchpunten en 4½ bordpunten voor. Om het nog wat moeilijker te maken kwam het, voor het grootste deel, seniorenteam met twee jonge spelers zonder rating. De uitdaging werd er niet minder om, zoals zou blijken.

Aan de lagere borden ging het snel. Zelf kwam ik goed uit de opening en wist wat complicaties in de stelling te breien. Een pionwinst op c3 werd de inleiding tot een scherp eindspel, waarin constant trucjes dreigden die mat tot gevolg konden hebben. Pas toen de dekking van een belangrijke centrumpion werd opgeheven kon ik toeslaan en was het eerste punt binnen.

Naast mij zat Eric Alvares toen ook al een goed eindspel te spelen. Hij had ergens in het middenspel een stuk gewonnen en schoof zijn stelling gedecideerd naar winst. Om 21 uur waren er zo twee punten binnen. Aan de andere borden zag het er gelijk tot beter uit. Rik had het ook nu weer naar zijn zin in een ingewikkeld, zij het iets gesloten, stelling. Ed manoeuvreerde zijn pionnen langzaam naar voren, nadat hij er twee voor was gekomen. Hoewel, eigenlijk slechts anderhalf, want er was een dubbelpion bij. Desondanks een mooi voordeel. Franck deed het ook prima met een kwaliteitswinst. Wel zat hij nog met een onderontwikkelde toren op a8, maar dat was niet al te moeilijk op te lossen. Hij bleek echter niet al zijn materiaal nodig te hebben. Frans deed niet voor de anderen onder; hij kwam ook twee pionnen voor, maar moest nog wel de nodige creativiteit aanspreken om daar gebruik van te kunnen maken. Alleen Lex kwam met een gelijke stelling in het middenspel terecht. Zou er dan toch een halfje gaan vallen?

Danny was lekker bezig. Hij kreeg de ruimte en maakte goed gebruik van het witte voordeel. Na doelgericht afruilen had hij een eindspel bereikt met toren en loper. Zijn toren was actiever en zijn loper bleek de doorslag te gaan geven toen zijn opponent een pionzetje miste waardoor de dekking van zijn loper werd opgeheven en het kleinood verloren ging. Er werd nog even glimlachend aan beide zijden van het bord doorgespeeld, maar toen kon het derde punt worden bijgeschreven.

De volgende uitslag kwam bij Lex. Zijn tegenstander had iets minder secuur gespeeld en het eindspel met paard tegen loper was in het voordeel van onze man. Met pluspion en koning oprukkend naar de vijandelijke linies sloot hij de zwarte koning in en secuur leidde hij zijn partij tot winst.

Franck kon vervolgens opgelucht ademhalen. want terwijl hij de voorgaande keren steeds het langst bezig was, ging het dit keer voorspoediger. Zijn voordeel werd nog groter dan hij al was toen hij een witte loper wist in te sluiten in ruil voor een paar pionnen. Even later was het uit en het vijfde punt kon genoteerd worden. Ed had intussen een gelukje, want zijn tegenstander zag stukwinst over het hoofd, zo meende ik te zien. Daarna ging het steeds voorspoediger. Frans worstelde nog steeds met zijn tegenstander op de koningsvleugel. Hij moest steeds rekening houden met tactische wendingen die risicovol waren, maar hij zag alles.

Rik had een stuk gewonnen, maar moest we oppassen voor een stevige aanval over de h-lijn. Het werd een schitterend schouwspel. Steeds weer kwamen er nieuwe verwikkelingen en uiteindelijk won Rik een tweede stuk. Daarna was het snel uit en puntje zes binnen. Ed zat naast hem zijn stelling te vereenvoudigen naar een eindspel met dame en loper tegen dame en paard. Een vrijpion op de b-lijn hield de zwarte stukken grotendeels in bedwang en in mooie stijl kwam hij steeds beter te staan.

Frans was hem echter voor. In wanhoop offerde zijn tegenstander een toren en zag vervolgens zijn stelling in elkaar storen. Punt zeven kon genoteerd worden. En zo stond een haag van toeschouwers rond het bord van Ed en zijn Spaanse tegenstander. Met de seconden wegtikkend offerde de zwartspeler in pure wanhoop zijn paard en een paar zetten later was de volle score binnen. En dat was nummer acht.

De schier onmogelijke taak, onder de druk om kampioen te worden, was volbracht. We staan nu 3½ bordpunten voor op Schaakhuis 3. Dankzij de mooie overwinning in de eerste ronde hebben we aan een minimale overwinning in de laatste wedstrijd op 2 april genoeg om de beker in ontvangst te mogen nemen.

 

SHTV 41617-DSC 1013128-0
1Rik Pronk1868-Bart Vlasblom15351-0
2Ed Olvers1717-Pedro Martim-Salvador 1-0
3Franck Melssen1633-Nischant Narayan 1-0
4Danny Lindhout1567-Leo Zuydgeest13071-0
5André Wagner1619-Ernst Hanewald12881-0
6Eric Alvares1614-Aad de Jong12731-0
7Frans Coers1595-Jan Torenstra12621-0
8Lex van der Meer1323-Bert van der Willik12091-0