SHTV 4: The day after tomorrow

In het weekend van 12/13 oktober leek Nederland ten onder te gaan aan hevige langdurige regenbuien. Het KNMI gaf een weeralarm uit, code oranje werd weer eens uit de kast gehaald en er werd zelfs GRIP 1 (zie wikipedia) afgekondigd om deze noodtoestand veilig door te komen. Al snel bereikten de eerste signalen de grote stad: Ergens in het Westland ligt een klein dorpje De Lier wat dapper aan het vechten was tegen de grote wateroverlast.

Een dag erna moesten wij naar dit calamiteitengebied. De nodige voorbereidingen werden getroffen, maar helaas door het ontbreken van een bestuurslid PR en Sponsoring was er geen sponsor bereid gevonden om geld neer te leggen voor een SHTV-helicopter of SHTV-amfibievoertuig.

Nog meer hindernissen werden er voor ons sterrenteam opgeworpen door de tegenstanders. Op de website werden foutieve aanvangstijdstippen gepubliceerd en bij binnenkomst werden we door de bridgers naar de verkeerde speelzaal gestuurd.

Natuurlijk waren het natuurgeweld en de obstructiepogingen niet genoeg om ons team ook maar enigszins in verwarring te brengen en met acht man sterk begonnen we de eerste ronde van deze nieuwe competitie keurig op tijd.

Omdat onze jeugdige inbreng, Justus, Alexander en Thomas, alle drie niet konden, hadden we Mitchell bereid gevonden om mee te gaan als invaller om zo zijn debuut te maken in de externe competitie. Dit deed hij eigenlijk heel goed en even had ik het gevoel dat de punten best eens naar Mitchell zouden kunnen gaan. Helaas na wat materiaalverlies liep zijn aanval dood en was de nul een feit.

Frans speelde een degelijke partij, won een pion, maar verloor die later ook weer. Uiteindelijk werd er in het eindspel van 3 tegen 2 pionnen remise besloten. Waarbij op de damevleugel vier pionnen vast stonden en 1 randpion op de h-lijn met de koning ervoor werden tegen gehouden door de koning van Frans op de f-lijn.

Pim speelde degelijk en na wat heen en weer kansen won hij materiaal, haalde een extra dame (waar door de rest van de speelzaal ook op werd gewezen met een opmerking die we hier niet zullen herhalen) en pakte zo het punt.

Alle andere borden hadden zeer wisselende kansen, maar dat het een close call zou worden was voor mij wel duidelijk.

Ard stond eigenlijk de hele partij iets beter, maar echte winstkansen heb ik niet gezien. De partij eindigde dan ook in remise. U zult begrijpen dat nu Ard, Pim en Frans klaar waren, de gezelligheid in de speelzaal flink toenam (nee, het waren niet de spelers). Overigens was de sfeer sowieso prima en gezellig en zo hoort het natuurlijk ook in de derde klasse.

Er werd ook nog geschaakt. Henk had de hele partij een kleine achterstand, maar door wat heen en weer gemanoeuvreer won hij zijn partij. En dat tegen een tegenstander met dik 150 elopunten meer.

Mijn eigen partij speelde ik met zwart. Op het bord kwam Frans-afruil en nadat ik aardig de witte stukken klem had weten te zetten, kreeg ik een pion. De ruimte op het bord werd niet voldoende benut door mijn tegenstandster en dankzij het Fischer-tempo (nieuw, nu ook in de derde klasse! Dankzij uw eigen voorzitter) kon ik ruim de tijd nemen om goed af te wikkelen. In de laatste fase won ik dankzij een tactische beweging nog een stuk en toen was de partij wel gespeeld. Puntje erbij.

Met 4-2 in ons voordeel hadden we nu nog een remise nodig.

En ook Lex speelde een prima partij tegen een sterke tegenstander en lang had ik de hoop op een prima remise, maar helaas, in het eindspel ging het fout.

Franck had de hele partij een gesloten stelling. Echter op een gegeven moment ging het fout en leek de remise verdwenen. In tijdnood vond zijn tegenstander niet voldoende rust om de winst te vinden en omdat Franck erg aanvallend speelde, berustte de tegenstander in remise.

Kortom, we maken nog kans op de titel en ondergetekende zal zich binnenkort op de spelersmarkt betrekken om ook de teams die met 2000+ spelers komen opdagen in de derde klasse een kopje kleiner te kunnen maken.