Mooie een-twee op HSB-snelschaakkampioenschap

Op 26 maart was er eindelijk weer eens een echt schaaktoernooi in de HSB: het HSB-snelschaakkampioenschap voor teams in Delft.  SHTV was met twee teams aanwezig. Hoewel het alweer meer dan twee jaar geleden was dat ik voor het laatst in een ruimte met meer dan 80 anderen was en de CO2-meter gedurende de middag steeds vaker ging piepen, voelde het toch wel weer vertrouwd.

Voor de organisatie leek het ook weer even wennen, hoewel ongetwijfeld ook mee zal hebben gespeeld dat het de eerste keer was dat DSC het toernooi moest organiseren zonder Arno Wiersma.

Er was gekozen voor een ambitieus speelschema met voorrondepoules van 10 teams, die dubbelrondig speelden, gevolgd door ook weer dubbelrondige finalepoules van 10. Dat betekende 36 partijen van 3+2 in een tijdsbestek van minder dan 6 uur. Dat is normaal al een uitdaging en helemaal als het niet lukt om de spelers weer snel achter het bord te krijgen. Het ontbreken van teambordjes gecombineerd met het feit dat het voor velen het eerste schaakuitje in twee jaar was, met dus ook een sterke behoefte om weer eens bij te praten, speelde hierbij vast een rol.

SHTV 1 (Wouter, Peter, Hans en Ton) en SHTV 2 (Olav, Robin, Luka en Jesper) speelden in dezelfde voorrondegroep. SHTV 1 was als vijfde geplaatst. De eerste vijf zouden naar finalepoule A gaan, iets waar de spelers weinig te zoeken dachten te hebben. De B-poule zou dus prima zijn. Achteraf zou het leed nog wel te overzien geweest zijn, omdat de finales vanwege de tijd enkelrondig gespeeld werden, maar plaatsing voor de A-groep zat er eigenlijk geen moment in. SHTV 1 begon met een nederlaag tegen de nummer 6 op rating, daarna wat soepele zeges en toen wachtte SHTV 2. Die speelden heel efficiënt: eerst 8-0 verliezen en daarna twee keer met 4,5-3,5 winnen. Dat winnen was wel tegen twee teams uit de top-5, dus de spelers van het eerste waren gewaarschuwd. De onderlinge wedstrijd ging met 5-3 naar SHTV 1. Daarna kwam er bij SHTV 1 geen matchpunt meer bij, het tweede haalde nog drie punten en eindigde zodoende boven het eerste met 4,5 bordpunten minder, maar wel een matchpunt meer. Finalepoule A was dichtbij, maar net niet dichtbij genoeg. Olav en Luka hadden gewonnen stellingen tegen LSG 1, maar de klok bleek hier beslissend.

Daarna was het eindelijk pauze. Tijd voor wat drinken. Terwijl ik bij de bar wachtte op mijn beurt, ving ik een gesprek op waarin de barman klaagde over het gebruik van glazen en de hoeveel extra werk die glazen veroorzaakten. Toen ik aan de beurt was, bleek de cassis net op. Dan maar chocomel. Die was zuur. Toen maar appelsap in een flesje, maar een glas kreeg ik er niet bij. Na het opgevangen gesprek durfde ik er ook maar niet om te vragen. Het bleek toch voldoende om even bij te tanken en met frisse moed aan het tweede gedeelte van het toernooi te beginnen.

Omdat het al erg laat was, werd besloten om de finalegroepen enkelrondig af te werken om nog een beetje op tijd klaar te zijn. Dat was een goede keuze. SHTV 1 schoot uit de startblokken met een 4-0 overwinning, het tweede won met 3-1 en 4-0 en daarna volgde de volgende onderlinge prestigestrijd. Het tweede had duidelijk hogere verwachtingen dan eerder op de dag, maar weer wist het eerste nipt te winnen. Ondergetekende was vooral blij om na vier pogingen in twee dagen eindelijk een keer te kunnen winnen van Olav. Na een onnodig puntverlies en twee overwinningen kwam de eerste plaats voor het eerste in zicht, vooral omdat alle andere teams aan de lopende band punten verspeelden. Maar net als in de KNSB-competitie bleek dat voorbarig. Een aangevallen toren vergeten weg te halen, een stikmat in de opening, een minuut nadenken terwijl je nog maar 20 seconden op de klok hebt, een dame cadeau doen. De dag was toch iets te lang. En zo werden er in korte tijd drie matchpunten cadeau gedaan. Het tweede had na de nederlaag tegen het eerste nog twee keer een punt afgestaan, maar sloop daarna langzaam dichterbij en wat eigenlijk niemand doorhad – er zelfs voorbij. De laatste ronde leverde voor beide teams een 4-0 overwinning op. Tijd om de balans op te maken.

1. SHTV 2    8-12  22

2. SHTV 1    8-12  21,5

De individuele scores (uit 24 partijen):

SHTV 1: Wouter Noordkamp 12 (TPR 1937), Peter Vorstermans 11,5 (TPR 1844), Hans Segers 10 (TPR 1729), Ton Bodaan 16,5 (TPR 1794)

SHTV 2: Olav van Leeuwen 10 (TPR 1898), Robin van Leeuwen 10,5 (TPR 1857), Luka Wink 12 (TPR 1826), Jesper Kool 13,5 (TPR 1783)

De bordprijs voor bord 4 werd bepaald door de score in de finalegroep en werd gedeeld door Jesper en Ton met 7 uit 8.