Hoofdklassewedstrijd SHTV 1 – Scheve Toren 1

[White "Maarten Stolte"]
[Black "Sascha Ottenhof"]
[Result "1-0"]
[SetUp "1"]
[FEN "r1b1k2r/p2n1p1p/2p2np1/1p2q1B1/4P3/1BNQ4/PPP3PP/2KR3R w kq - 0 14"]

14. Bxf6 {verrassend maar wel sterk} Qxf6 {gedwongen} ({want} 14... Nxf6 15.
Qd8# {is mat}) 15. Rhf1 Qg5+ 16. Kb1 O-O ({Na} 16... Ne5 {volgt} 17. Qd6) 17.
Qd6 Qc5 18. Qf4 ({Het sterke} 18. Qc7 $1 {werd gezien door Bart}) 18... Qe7 19.
Rd6 (19. Qc7 $1 {is nog steeds sterk}) 19... Bb7 $2 (19... Ne5 {
met een vrijwel gelijke stelling}) 20. Bxf7+ Kg7 21. Rxd7 Qxd7 22. Qf6+ Kh6 23.
Rf4 Rxf7 24. Rh4 {met mat}

Peter, die inviel voor Alex, hield zich keurig aan de opdracht om met zwart op bord 1 remise te maken.
Met dameruil stuurde de zwartspeler op bord 6 tegen Evert al snel aan op een eindspel. Het loperpaar en een vrije a-pion leken ons voordeel te beloven, doch na een slordige zet verdween de pion van het bord. Het materiaalevenwicht was makkelijk te herstellen, maar aangezien de damevleugel nu kaal was werd ook hier tot remise besloten.
De tweede invaller was Sander; hij mocht het op bord 4 met wit opnemen tegen de nestor van Scheve Toren. Sander oefende veel druk uit wat de zwartspeler meer en meer tijd kostte. Uiteindelijk viel in verloren stelling zijn vlag.
Tot zover een ongeslagen 3½-1½ voorsprong als tussenstand. Doch tijdens een bezoekje aan de bar kwam ik een onheilsprofeet tegen die riep: "We gaan eraan!" En toegegeven, na inspectie van de resterende drie borden, was er geen reden om ergens nog een halfje te verwachten.
Allereerst Ben, die op bord 8 met wit van het begin op safe speelde, besloot dat hij degene was die het winnende punt moest gaan scoren. Een nobel streven waarbij hij de stelling opende om aanvalskansen te krijgen; die kwamen er niet maar het kostte wel een aantal pionnen. De zwartspeler wist daar goed raad mee, dus werd het 3½-2½.
Rik speelde met zwart op bord 5 een complexe partij. Wiens idee het was weet ik niet, maar er kwam dame+paard voor Rik tegen toren + 2 lopers op het bord met beide ook nog 5 pionnen. Zou nog onduidelijk kunnen zijn, ware het niet dat wit een bijna eeuwige penning had en er nog een vrije pluspion bij ging krijgen. Kansloze missie, maar Rik hield vol, gooide nog wat pionnen op het vuur en werd geholpen door groeiende tijdnood van wit. Uiteindelijk spelend op de 10 seconden increment was een lichte aarzeling genoeg om de vlag te laten vallen. In plaats van een nul kregen we hier het winnende punt in de schoot geworpen.
Tot slot Bart, die met zwart op bord 3 iets nieuws probeerde, waarvan hij na afloop beloofde dat nooit meer te doen. Ik hoopte nog dat de witte pion op de zesde rij een geplande zwakke pion was. Toen een paar zwarte pionnen van het bord verdwenen en lijnen naar de in het midden staande zwarte koning zich openden, werd het me duidelijk dat er sprake was van wanhoop en niet van planning. Ook Bart hield vol met de gedachte dat hij meer pionnen kon aanvallen dan zijn tegenstander. Wat meer in zijn voordeel werkte was ook hier de tijd. Het moet de tijdsdruk geweest zijn welke de witspeler er toe bracht om af te wikkelen naar een eindspel en daarbij zoveel concessies te doen dat er slechts één pion voordeel resteerde met al het materiaal op de koningsvleugel. Dit stelde Bart in staat om het alsnog te keepen.
De riante 5-3 winst om het seizoen te beginnen voelt goed aan en er is hard voor gevochten.