Senioren

Op donderdag 26 maart stond het degradatieduel tegen Rijswijk 3 op het programma. Winnen zou lijfsbehoud betekenen, terwijl een gelijkspel of verlies een hele spannende slotronde zou brengen. We konden pas voor de tweede keer met ons basisachttal spelen. Evert Baak bood zich voor de gelegenheid als teamleider aan. Daar maakte ik dankbaar gebruik van en kon mij geheel richten op mijn eigen partij. Onderstaande weergave is dan ook bijna volledig van Evert’s hand.

Alweer de voorlaatste ronde, een uitwedstrijd in het Westland.

Bij de wedstrijdbespreking vooraf kwam Ard Dekker van WSC er even bij staan. Hij verklaarde dat ze genoeg hadden aan een gelijkspel. Psychologische oorlogsvoering? Strijdvaardig antwoordden wij meteen dat we hen wel een lange vermoeide avond wilden besparen. Dat miste zijn effect niet, zijn mond zakte open, twijfel in zijn ogen. Dit was niet het murw geslagen team dat hij verwacht had. Doch op het aanbod wilde hij niet ingaan. Sportieve jongens, die Westlanders.

Na het smartelijke verlies in Delft stond voor de voorlaatste ronde een treffen met het andere team van DSC in klasse 3B op het programma. Zij hadden alle wedstrijden verloren en tegen hun clubgenoten en Schaakhuis 3 zelfs met 8-0. Om bij te blijven moesten wij daarom hetzelfde resultaat boeken. Ga er maar aan staan. DSC 8 had inmiddels verloren van Lierse 2 en was uitgeschakeld voor het kampioenschap, omdat ze in de laatste ronde vrij zijn. Schaakhuis 3 daarentegen stond 2 matchpunten en 4½ bordpunten voor.

Het zou geen gemakkelijke wedstrijd worden, dat was van tevoren al duidelijk. Niet alleen ons eerste team als de nummer zes uit de rangschikking tegen de nummer drie, die ook al veilig is na vier overwinningen en een verlies, maar bovendien moesten we het andermaal stellen met twee invallers. Aan de kant van de bezoekers was er ook een invaller, een sterke. Basisspeler Marc Naalden was verhinderd en vervangen door Ivo Kok (met 100 Elo-punten meer).

De zevende ronde leek al lang de sleutelwedstrijd voor het tweede te worden. Deze wedstrijd moest gewonnen worden om boven de denkbeeldige rode streep te komen.

Op woensdagen 25 maart en 15 april zal clubkampioen Hans Segers twee schaaktrainingen verzorgen die nauw met elkaar verbonden zijn. De strijd tussen lopers en paarden staat hierbij centraal.

Op maandag 2 maart jl. werd er door het derde team afgereisd naar ’s-Gravenzande om te spelen tegen WSC 3. Uitwedstrijden op maandag lijken voor SHTV altijd problemen op te leveren en niet alleen op de schaakborden. Het was al vroeg in het seizoen duidelijk dat we het deze wedstrijd zonder Armin Segger en Justus van Klaveren moesten doen en op zondagmiddag kwam daar ook nog de afmelding van de zieke Olav van Leeuwen bij. Als invallers werden Ed Olvers, Geurt Jan van der Meiden en Maarten van der Vegt gevonden.

Eind januari gingen we op bezoek bij Promotie met drie invallers waarvan er twee op het laatste moment waren opgetrommeld. Promotie heeft zich duidelijk in de strijd voor het kampioenschap gemengd en volgt de koploper op de hielen. Mijn verwachtingen waren dan ook niet hoog gespannen.

Aan het begin van het seizoen was al duidelijk dat er in de 3e klasse B een tweedeling was te bespeuren: een paar teams zouden de meeste klappen krijgen en een viertal zou gaan strijden om de hoofdprijs. Op voorhand was DSC 8 ingeschat als de zwaarste concurrent en op maandag 16 februari 2015 werd het bewijs geleverd. Het studententeam van de Delftsche Schaakclub had met wisselend succes geopereerd, veel gewonnen maar wel verloren van Schaakhuis 3, dat op zijn beurt van ons had verloren. De cirkel werd rondgebreid met het treffen tussen ons vierde en het Delftse 8e team.