Eerste bekerwedstrijd snelle winst

De kans was dit jaar 1 op 16 om in de eerste ronde van de HSB-bekercompetitie het team van de studentensociëteit Paris te treffen. In de afgelopen jaren werden die steevast door veel sterkere teams met 4-0 of 3½-½ afgedroogd. Omdat ik een supersterk team afvaardigen in zo’n geval overdreven vind, de tegenstanders moeten er ook plezier aan kunnen beleven, deed ik een oproep aan de spelers van onze eerste drie teams om het viertal samen te stellen. Die kans krijg je niet snel meer, want zodra we verder komen in de competitie worden de tegenstanders sterker en zullen spelers van het eerste team nodig zijn om het kleinood aan het eind van de rit mee naar huis te kunnen nemen. Het lukte om een gemengd team samen te stellen met vertegenwoordigers van de drie teams: Mike uit team 1, Armin uit team 2, Geurt Jan en ikzelf uit team 3. Dit was ook de volgorde waarin we speelden.

Vier dagen eerder had men het zesde team van Botwinnik op bezoek gehad en die waren ontstemd huiswaarts gekeerd wegens geluidsoverlast en slechte verlichting, zoals in het relaas van hun teamleider valt te lezen. Aangezien wij allevier wel enige ervaring hebben met kroeglopertoernooien prees ik mij gelukkig met ons team. We zijn wel wat gewend. Helaas mochten we niet in de fraaie bibliotheek spelen, wat onze gastheren ook betreurden, maar zaten we in een knus kamertje boven de centrale ruimte. Er was ook nu weer een groot feest aan de gang en regelmatig bereikte ons een luid gejubel.

Ik was zelf heel snel klaar, dankzij de mogelijkheid om in een Philidor wat aspecten van het zeekadettenmat te breien, oftewel de f-pion van zwart sneuvelde en de koning werd de rokade ontnomen. Daarna was het snel bekeken. Armin was de volgende die de zwarte stelling slechtte en in ieder geval een gelijkspel veilig stelde. Je mag dan op papier sterker zijn, het moet nog wel bewezen worden.

Maar Geurt Jan had inmiddels een vrijpion op a3 weten te manoeuvreren en ik verwachtte dat het ook daar snel voorbij zou zijn. De enige die een onduidelijke stelling had was Mike. Ik zag nog geen doorslaggevende positie en de witspeler, die een echte ‘bijter’ was, bleef geconcentreerd spelen. In de analyse bleek dat hij echter wel een paar keer een sterke voortzetting had gemist en ik vermoed dat Mike toch af en toe zijn pokerface heeft moeten opzetten om niet te verraden wat hij allemaal zag.

Toen was de vrijpion van Geurt Jan ineens verdwenen, alsmede de lichte stukken en stond er een toreneindspel op het bord met een pion meer voor onze man. Hij dekte alle velden af, drukte door op de koningsvleugel en mocht de felicitaties in ontvangst nemen. Mike kreeg op dat moment meer greep op het spel en begon zorgvuldig manoeuvrerend zijn stukken op de juiste velden te plaatsen. Er werd materiaal geruild en nadat tenslotte de torens ook van het bord waren, begon zijn paard als een dolle boertjes te oogsten, ongehinderd door de slechte witte loper. De witspeler liet het zich allemaal niet meer bewijzen.

Paris (1569)                          SHTV (1794)                           0-4
Caspar Gevaerts (1569)                Mike Hoogland (1986)                  0-1
Pieter Wijne (-)                      Armin Segger (1812)                   0-1
Arthur Gorter de Vries (-)            Geurt Jan van der Meiden (1677)       0-1
Alex Tran (-)                         André Wagner (1702)                   0-1