Drie keer is scheepsrecht voor Botwinnik

afbeelding van Evert

Op 6 april was de slotronde van de Promotieklasse. Ons eerste team had nog kansen, hoewel ze geslonken waren na de gelijke spelen van 2016. In ieder geval hadden we het niet meer in eigen hand, maar ... (vul hier een cliché naar keuze in).

Om te beginnen moest er gewonnen worden van Botwinnik en dan kijken naar de uitslag bij concurrent Promotie, die mochten dan niet winnen. Ben zou zo af en toe bij Promotie kijken terwijl ik de teamleider van het eerste was. Botwinnik had de opstelling door elkaar gehusseld en twee verse huurlingen toegevoegd aan het team. Ze hadden gekozen voor een sterk middenrif en een sterk staartbord. Zonder dat er een zet gedaan was, verwachtte ik een hoop van onze topborden omdat Botwinnik die relatief had verzwakt.

Het begin deed al snel de wenkbrauwen fronsen. Maarten (bord 2) zijn tegenstander had een stuk in een aanval gestoken. Het zag er niet fris uit, maar Maarten had zich dit seizoen meer dan eens een rekenkunstenaar getoond en hij ‘leefde’ nog, dus er was hoop. Hans (bord 4) had een pionnetje van zijn tegenstander, de sterkste speler van de tegenpartij, geaccepteerd. Er kwam duidelijk een aanval, maar er werden ook zetten herhaald. Hans wilde kennelijk meer en kreeg vliegensvlug de deksel op de neus. 1-0 achter en virtueel mochten we van 2-0 spreken, want de stelling van Maarten was kansloos. Hij probeerde het nog lang, maar het resultaat was onontkoombaar.

Dit zou in ieder geval Promotie kunnen frustreren, want die waren kansloos bij winst van Botwinnik. Aan de positieve kant, William (bord 5) maakte korte metten met het Boedapester Gambiet van zijn tegenstander. Een Botwinniklid vertrouwde mij toe nog hoop te hebben, maar ik verzekerde hem dat dat ijdel was; dit punt was voor ons.

Erik had op bord 1 een minimaal voordeeltje en reeds een keer remise geweigerd, maar het eindspel was lastig en de tegenstander hield de stelling in evenwicht totdat de remise werd getekend. Waarschijnlijk had de tegenstander toen al een klein voordeeltje. 2½ -1½ en bij Promotie ging het ook crescendo, dus dat zag er slecht uit.

Aan de andere kant, we moesten 3 punten scoren op de laatste 4 borden. Eduard stond goed, Sander speelde een wilde Siciliaan, waar ik de beste kansen aan onze man gaf en Peter had een mooie drukstelling. De stelling van Jan Willem was ook zeker niet verkeerd, maar hij speelde tegen de versterking Maurice M. Een onzuiverheid in de aanval en de counter werd ingezet en afgerond, 3½ -1½.

Nu moesten we 3 uit 3 halen, niet onmogelijk, en bij Promotie begon het te haperen. Sander stond goed en er leidden meerdere wegen naar Rome. Hij offerde tot mijn tevredenheid een stuk en stond gewonnen. Toen greep hij mis en zijn tegenstander incasseerde het volle punt. Einde oefening.

Peter zat in tijdnood en leek zonder plan te spelen, dus ik fluisterde hem in dat remise een optie was en hiertoe werd snel besloten. Alleen Eduard was nog bezig en speelde een gewonnen, maar moeilijk eindspel. Ook hier ging het mis en het verzandde in remise; dat kon er ook nog wel bij. Een geflatteerde nederlaag, 5½-2½, maar voor ons telde toch maar één ding.

Een derde plaats in de eindrangschikking met evenveel bordpunten als de terechte kampioen, dat geeft te denken. Jammer, maar volgend jaar gaan we weer voor het kampioenschap! Van Botwinnik hebben we dan in ieder geval geen ‘last’.

 

Botwinnik 11923-SHTV 119775½-2½
1Rinze Mulders1902-Erik van der Raaf2091½-½
2Erik Middelkoop1873-Maarten Stolte20291-0
3Rogier Zoun1906-Eduard van Dijk2009½-½
4Bardia Galehdari -Hans Segers19621-0
5Stefan Buchly2010-William van Zanten20220-1
6Thom Beeren1935-Sander Pauw19501-0
7Wilco Kort1856-Peter Vorstermans1927½-½
8Maurice Manoch1977-Jan Willem le Grand18231-0