SHTV 3 haakt af in titelrace

Met drie overwinningen op rij deed SHTV 3 gewoon mee aan kop van klasse 1B. De doelstelling om niet te degraderen was misschien iets te bescheiden gesteld. Dan nu maar meteen naar een kampioenschap streven? Eerst maar eens kijken wat de wedstrijd tegen DD 5 zou opleveren. Op donderdag 14 januari jl. moesten we het doen zonder Olav van Leeuwen en Justus van Klaveren en voor hun in de plaats speelden Eric Alvares en Frans Coers.

De wedstrijd was een uurtje aan de gang, toen naast mij Ed Olvers al een remiseaanbod op zak had. Ed overlegde netjes met mij als teamleider, maar ik liet de beslissing aan hem. Het bord was al aardig leeg geruimd en er leek weinig muziek in de stelling te zitten. De vraag is of je veilig kan proberen er toch meer uit te halen of dat je dan meteen alles of niks moet gaan spelen. De heren kozen voor remise en een gang naar de bar. Daarna brak een slechte fase aan voor het team en voelde ik de donkere wolken al hangen boven ons teamresultaat. Allereerst moest Theo Bovenlander een nederlaag slikken. Hij was ergens een pion kwijtgeraakt en kwam in een eindspel waarbij de tegenstander ver opgerukte pionnen had en een goed gepositioneerde dame en loper. Theo verzon nog een list, maar die kon de nederlaag niet meer voorkomen. Daarna volgde de nederlaag op het bord van Frans Coers. Met zwart koos hij voor het aangenomen damegambiet en kwam erg passief te staan. Wit had ruimtevoordeel en kon alles klaarzetten voor de koningsaanval die ook doorslaggevend bleek. De partij van Meile Tamminga aan het topbord ging redelijk gelijk op en Meile wikkelde in mijn ogen naar een iets beter toreneindspel af. Minimaal remise was de inschatting met kans op meer. Maar in een poging tot winst gaf hij de tegenstander de kans om een sterke vrijpion te creëren, die meteen beslissend was. Zelf kon ik de winst opstrijken in mijn partij, waarin ik met wit een klein initiatief hield. Uiteindelijk kon ik een vrije c-pion creëren die beslissend door kon lopen. Eric Alvares was in de strijd een stuk achter gekomen en had ook nog een eenzame toren in de vijandelijke stelling die geen veilige terugweg had. Eric bleef stug volhouden, maar er was weinig hoop. Toen zijn verlies een feit was, was ook de teamnederlaag bereikt. Piet Sikkes speelde zijn eerste partij voor het team. Er kwam een eindspel met gelijke lopers op het bord dat veel weg had van een remisestelling. Toch leek het even dat Piet door een tempo zijn koning kon omspelen naar de andere kant van het bord, maar dat bleek toch niet zo te zijn. Remise dus. Tot slot de partij van Ruben Wiegerink die lang in evenwicht leek en waarbij Ruben al informeerde of remise voldoende was. De teamnederlaag was niet meer te voorkomen, maar dat biedt ook de gelegenheid om de partij tot winst proberen te voeren. Beide spelers gingen er voor, met Ruben als overwinnaar. Door deze 5-3 nederlaag zijn we weer terug op aarde. Theoretisch kunnen we nog kampioen worden, maar met twee zware tegenstanders voor de boeg is dat niet heel realistisch. We kunnen vrijuit spelen en zien wel waar we eindigen. In ieder geval boven de degradatiestreep, dat is wel zeker.