Uit en thuis met twee halfjes

De tweede dag van de nationale jeugdclubcompetitie zou een zware dag gaan worden. Alexander moest zich afmelden wegens ziekte en Noud werd als vervanger ingezet. Thomas schoof daardoor op naar bord 3 en zo ging het hele team zijn uiterste best doen om bordpunten te vergaren. De reis was deze keer voorspoediger voor allen, want behalve Justus' moeder Ingrid reed nu ook Mei Luk en kon er iets langer worden geslapen. We waren allemaal ruim op tijd en na een eerste (warme) drankje kon het team voltallig aan de slag tegen het kwartet van Chesscool uit het Kempenerland. Dat viel niet mee: Cor leed aan het 'Angstgegner-syndroom' in zijn partij tegen Derk Kouwenhoven. "Ik verlies altijd tegen hem," aldus onze eerstebordspeler. Dat is niet de juiste insteek, Cor. Resultaten uit het verleden zijn geen garantie voor de toekomst immers. Thomas en Noud verloren al vrij snel materiaal en speelden nog even door, hoewel de twee nullen die ze moesten incasseren niet meer een verrassing genoemd konden worden.

Alleen Justus groef zich in. Als altijd met zwart voorzichtig openend kwam hij langzaam beter en beter te staan. Op een bepaald moment leek het er zelfs op dat hij een winnende combinatie kon uitvoeren (zeker nog een moment om aan een analyse te onderwerpen als dat nog niet is gebeurd), maar er werd afgeruild en er restte een ongelijk lopereindspel. De kenners zagen een remise aankomen, maar Justus durfde het aan met een pionoffer nog een winstpoging te doen. Twee verbonden witte vrijpionnen kwamen nog een heel eind en een zwarte collega wandelde ook naar de overkant, maar alles bleek precies te kloppen en de vrede werd alsnog getekend. De partij had bijna vier uur geduurd en de volgende ronde lonkte al na een half uur.
 

En ook die middagsessie beloofde een zware pot te worden. Het liep iets anders. Aan ons team lag het niet, want het viertal viel aan waar ze maar een kans dacht te zien. Cor was deze keer er van overtuigd dat hij zou gaan winnen en creëerde een soort van open plein voor zijn koning doordat hij met zijn stukken en pionnen een aanval op poten zette. Op dat moment stonden we echter al 3-0 achter, want de anderen stortten zich als ware kamikazepiloten op de vijandelijke stellingen. Thomas en Justus (misschien ook wel vermoeid door de zware partij uit de ochtendsessie) verloren spoedig een stuk en konden opgeven. Noud kwam nog dicht bij een remise, maar speelde in een ongelijk lopereindspel zijn loper verkeerd en kwam daardoor een tweede pion achter. Zijn tegenstander wist daar wel weg mee.

Cor zag intussen zijn tegenstander met dame en toren achter zijn pionnen komen en moest nauwkeurig rekenen. Dat leverde hem in ieder geval op dat tegenstander Mick niet meer had dan eeuwig schaak. En daarmee werd opnieuw slechts een halfje binnengehaald.
 

Met deze resultaten zakte het team van de eerste naar de negende plaats, maar in de vijfde ronde (op zaterdag 14 november) wacht het team van Hardenberg. Daar moet van gewonnen kunnen worden.