Geen afgang en geen matchpunten

SHTV 1 trekt weer aan het kortste eind.

In de trein op weg naar Alkmaar viel mij iets dramatisch in. Als dit jaar het eerste degradeert, zijn alle drie de teams waar ik ooit teamcaptain van ben geweest gedegradeerd. Gelukkig zijn niet alle teams waar ik speler van ben geweest gedegradeerd. Er is dus nog hoop.

In het team is gelukkig ook nog geen spoor van defaitisme te bespeuren. Net als ik hebben de teamleden de overtuiging dat het simpelweg even tegenzit. Veel wedstrijden zijn net verloren gegaan; niet één was een afgang voor ons. Zouden we een punt kunnen pakken tegen De Waagtoren uit Alkmaar? We hadden slechts één invaller voor de ziekeTon Bodaan en niet de minste: Koos Roeleveld.

Al vrij snel gedurende de match vroeg Koos of hij remise mocht aanbieden. Gezien de stand op de borden kon het, maar helaas werd het geen remise en verloor Koos. Ongeveer op hetzelfde tijdstip lukte het Mike om te winnen. Mike verkeert in tegenstelling tot het team in grote vorm dit seizoen.

Stijn stond lastig en ikzelf had een klein, maar duidelijk voordeeltje in de stelling. Mijn stelling was zeker niet te verliezen. Maarten had naast mij een toreneindspel op het bord, waarin hij twee extra pionnen had. Melchior stuurde op remise aan en het leek alsof we een matchpunt zouden gaan pakken hier in Alkmaar.

Toen gebeurde er iets dramatisch…. Maarten blunderde zijn toren weg en kon meteen opgeven. Zijn tegenstander was nog zo aardig om ‘sorry’ te zeggen. Ik heb Maarten niet meer gesproken na de match, maar elke schaker weet wat voor een hel hij moet hebben doorgemaakt en waarschijnlijk nog steeds doormaakt. Dit soort dingen overkomt ook constante spelers als Maarten.

Zelf deed ik allerlei winstpogingen en ik ging zelfs bijna te ver. Mijn tegenstander had echter een vesting en ik moest het punt delen. Nu zag het er toch somber uit. Stijn maakte een tactische fout en verloor. Hans had remise binnen handbereik, maar deed, zoals, later bleek, een onverantwoorde winstpoging. Met nog één bord te gaan en slechts twee punten voor ons, kon Sander vrij spelen. Dit deed hij echter keurig en sleepte nog een winst binnen. Eindstand: 5- 3.

Weer was het geen afgang, maar toch zaten we weer met nul matchpunten bij de Chinees. In de trein terug speelden we nog een soort Pim-Pam-Pet. Zou er ook een zaterdagcompetitie in dit spel zijn?