Vlaggenschip kopje onder

Na de winst op RSC Belgisch Park 1 en het gelijke spel tegen Promotie 2, stond op 24 november de kraker tegen DD 2 op het programma. Uitzicht op een kampioenschap en terugkeer naar de KNSB zou mogelijk in deze ronde al worden bepaald. Voor de gelegenheid waren Mike en Melchior van bord gewisseld met het oog op de tegenstanders. Die hadden echter ook de nodige wisselingen tot stand gebracht, zodat niemand kreeg wie die verwachtte.

De teamleider had een zware avond en moest lijdzaam toezien hoe DD de touwtjes in handen nam. Allereerst op bord 8, waar Koos al snel tegen een stuk achterstand op liep. Hij wist nog wel een tegenstoot met matdreiging te produceren, maar daar bleef het bij. Naast hem ging het niet veel beter. Marco moest noodgedwongen een eindspel in met een toren tegen het loperpaar, dat veel sterker bleek. Op het wedstrijdformulier verscheen een snelle 2-0 achterstand.

Hans ruilde de dame in voor toren, paard en pion en leek de beste papieren te hebben. De tegenstander kwam echter met een slimme aanval met het loperpaar binnenvallen waarmee het meteen uit was. Mike speelde een complexe pot tegen de op papier sterkste schaker van de tegenpartij. De heren waren beland in een open alles of niets stelling. Ondanks goed tegenspel werd het helaas niets.

Jan Willem boekte het beslissende halfje, maar dan in negatieve zin. Het schaakbord stond nog vol stukken, maar de stelling zat potdicht en meer dan heen en weer schuiven zat er niet in. Hiermee stond het 4,5-0,5 voor DD en was de teamnederlaag een feit en was alle hoop vervlogen.

Maarten redde nog wat eer voor SHTV. Hij speelde een scherp gambiet dat zijn tegenstander een tijd bezig hield. Uiteindelijk ging Maarten een ogenschijnlijk gelijk eindspel in, maar met een ruime voorsprong in tijd. Ondanks de 10 seconden per zet erbij, ging de tegenstander door de vlag.

Melchior had een stuk geruild tegen twee pionnen en had het initiatief tegen de vijandelijke koning. Ik had goede hoop op een goed resultaat, maar in het eindspel met een kwaliteit achterstand kon hij het niet bolwerken.

Sander speelde een degelijke partij. Nadat hij van mij had begrepen wat ik van remise vond, vuurde hij alle stukken op de vijandelijke koning af. Het zag er indrukwekkend uit, maar de tegenstoot bleek onaangenaam en doeltreffend. Hiermee was de 6,5-1,5 nederlaag tegen de vermoedelijke kampioen een feit en een terugkeer naar de KNSB heel ver weg.

SHTV 1 (1988)                     DD 2 (1977)                         1½-6½
Hans Segers (1931)                Alexander Munninghoff (2000)         0-1
Sander Pauw (2067)                Henk Happel (2047)                   0-1
Mike Hoogland (2026)              Jan Joost Lindner (2125)             0-1
Melchior Vesters (2052)           Jos de Waard (2072)                  0-1
Maarten Stolte (2036)             Pieter Smeele (1978)                 1-0
Jan Willem le Grand (2019)        Remko de Waard (1892)                ½-½
Marco van Straaten (1959)         Vincent Oudewaal (1840)              0-1
Koos Roeleveld (1812)             Theo van Orsouw (1863)               0-1