SHTV 4 verslaat Raadsheer Corbulo 2

Na de krappe 4,5-3,5 overwinning tegen Lierse mocht het vierde team nu tegen Raadsheer-Corbulo 2. Op papier een gelijkwaardige tegenstander en dus beloofde het een spannend avondje Bosbeskapel te worden.

Franck op bord 1 speelde boven in de grote zaal terwijl de rest van de spelers beneden speelde. Dit kwam omdat Frank naar verluid te zwaar zou zijn voor de traplift; ik neem aan dat dit vooral lag aan het gewicht van de scootmobiel en niet zo zeer aan Franck.

Het gedeelte van het team wat geen zin had in een lange avond schaken (en veel alcohol, maar daar later meer over) was onze jeugdige inbreng, die kwam van Justus en Thomas. Thomas verknoeide zijn opening en dus stonden we nog voor ik de achternaam (As) van mijn tegenstander had opgeschreven al 1-0 achter. Justus was door mij iets te voorzichtig op bord 7 gezet en trok de score vrij snel weer gelijk naar 1-1.

Mijn vader, in bloedvorm, had mij de laatste weken van elke overwinning die hij had geboekt keurig op de hoogte gehouden. Elke donderdagavond kreeg ik een mailtje met wie of wat hij nu weer had verslagen. Zijn promotie naar bord 4 maakte hem misschien iets te overmoedig. Hij zette een keurige koningsaanval op en offerde een stuk. Bij een snelschaakpartij zou het ongetwijfeld een punt zijn geweest voor de 1-voudig snelschaakkampioen van de Vogelwijk, maar voor een langzame partij was het net te gewaagd.

Lex speelde zeer solide en pakte op bord 5 keurig het punt, waardoor het vrijwel direct weer 2-2 stond. De andere borden gaven wisselende kansen aan, waarbij mijn partij nog de meest negatieve. Frans had eerst een pion gewonnen, daarna weer verloren, maar zijn tegenstander stond wel zeer actief. Door een uitgelokte blunder van zijn tegenstander kon Frans uiteindelijk remise maken en misschien had er wel meer ingezeten, maar dat durfde Frans niet aan (en ik denk ik ook niet).

Intussen had Ard op bord 6 rustig en keurig zichzelf naar een winnende stelling gemanoeuvreerd. Het was nog even wachten op het punt, maar dat kwam vanzelf zijn kant op. 3,5-2,5.

Mijn stelling was intussen zo beroerd geworden, dat schaaktechnisch er niet veel meer te winnen was, dus besloot ik plan B maar uit de kast te trekken. Ik zal plan B hier niet helemaal uit de doeken doen, maar de tip staat hierboven. Langzaam maar zeker gaf dit mij iets meer ruimte en na het verlies van een stuk (tegen twee pionnen) kreeg ik zelfs veel meer ruimte. Omdat Franck dus boven speelde, kreeg ik ook de broodnodige beweging en toen ik op een gegeven moment binnen kwam, had Franck net de overwinning behaald. De stelling leek remise te zijn, maar ook hier besliste een blunder anders. Door deze overwinning waren we zeker van de overwinning en bood ik remise aan, wat ook direct werd aangenomen. 5-3.

Mijn partij zal hieronder nog volgen...