SHTV 3 – WSC 3, het optimisme wordt op de proef gesteld

afbeelding van Evert

Met nog 3 ronden te gaan is WSC 3 onze tegenstander. Wij zijn nog niet veilig en kunnen de punten goed gebruiken. WSC 3 is op papier iets sterker, maar dit seizoen is al vaker aangetoond dat 'op papier' niet veel betekent. Uiteindelijk komt WSC met 3 invallers wat het verschil in rating nivelleert.

Last minute komt de afmelding van de grieperige Danny (beterschap!). André zal invallen en dus moeten we nog een nieuwe wedstrijdleider vinden. Ton neemt uiteindelijk de handtekening op het wedstrijdformulier voor zijn rekening.

De wedstrijd begint rustig en er is een mooi variatie aan openingen te zien: Boedapester Gambiet, Scandinavisch, Najdorf, Frans, Italiaans (Möller Attack), Catalaans, Flank-opening en Spaans. Aan variatie geen gebrek. Rond negen uur zijn de stellingen rustig, geen wilde dingen en het evenwicht is eigenlijk nergens verbroken. Als teamleider ben je natuurlijk optimistisch en op een 4-tal borden zie ik wel mogelijkheden. Ben heeft met zijn gambiet toch wel wat voordeeltjes gekregen en Ed heeft de Scandinavisch-speler genoeg stof tot nadenken bezorgd. De Catalaan van Geurt Jan gaat ook in de goede richting net als het Spaans van André.

Om kwart over negen kom ik een hoofdschuddende Roy tegen in de gang. "Ik heb een fout gemaakt." "Dat weet hij nog niet", probeer ik de moed er in te houden, maar hij weet het wel. In de zetten die volgen levert Roy in korte tijd 4 pionnen in en hem rest niets anders dan alle stukken richting de vijandelijke koning te sturen. Ruben heeft Möller Attack overleefd en dat is niet zelden het begin van iets moois, maar nu niet. Hij ziet een penning over het hoofd en levert een stuk in. Geurt is ook in de problemen gekomen na een penning en probeert het maximum aan complicaties te creëren.

Net als ik bedenk dat we weliswaar virtueel op 0-3 staan en alleen Ben met kleine middelen technisch gewonnen is komen te staan, zegt Ben: “Ik denk dat remise het meest haalbare is”. Als team gaan we nu toch even langs een diepe afgrond. Kort daarna krijgt Ben een remiseaanbod, dat toch maar geweigerd wordt. Doet Ben in het vervolg de goede zetten, dan komt de winst vanzelf. Iedere strohalm is een staalkabel als je een optimist bent.

De hartslag stokt vervolgens als André pardoes een stuk weggeeft en opgeeft. Uiteraard had ik als optimist bedacht, virtueel 0-3 achter betekent 5-3 winst, maar nu staat het virtueel 0-4.

Gelukkig (hoewel je natuurlijk nooit van iemands ongeluk blij mag worden) geeft de tegenstander van Geurt Jan een volle toren weg, omdat hij een vork mist. Ruben geeft ook op. Ieder verzet was zonder hoop en zijn tegenstander laat zich niet foppen. Roy blijft aanvallen en zijn tegenstander denkt lang na over de goede voortzettingen. De enige kans is echter de langzaam opkomende tijdnood.

Ed heeft het artikel 'Combinaties van Tal met sterkere dreigingen' van William van Zanten in de Samengevat van februari kennelijk razendsnel tot zich genomen. Beide partijen zijn een koningsaanval begonnen, maar Ed verdedigt niet en slaat zelf sneller toe. Met het punt dat Geurt Jan aan het halen is staan we virtueel weer op 2-3. Ben mag remise aannemen, want de tijd tikt weg. Zijn tegenstander schuift iets te nonchalant heen en weer en Ben snoept een pionnetje in de koningsstelling weg. Hij speelt nog even door...

Kort na elkaar, het is elf uur, geeft Roy op en winnen Geurt Jan en Ed (mat midden op het bord). Ed zijn tegenstander had in de eerste 4 ronden 3½ punt gescoord en dit was dus zijn eerste nederlaag.

Meile krijgt een remiseaanbod dat direct geweigerd wordt, want als Ben remise speelt dan moet er minimaal 1½ punt komen van Meile en Piet. Meile heeft de betere lichte stukken, maar met 7 pionnen en de zware stukken nog op het bord zegt dat nog niet veel. Piet is na een partij van duwen, trekken en laveren in een toreneindspel met een pion minder beland. Piet en ik verschillen van mening over de stelling, maar dat remise het maximaal haalbare is, daarover zijn we het wel eens.

Ben neemt, met nog 40 seconden op de klok, toch maar remise aan, terwijl Piet remise heeft aangeboden. Zijn tegenstander denkt lang na en neemt het toch maar aan. Alleen Meile is nog bezig bij een 3-4 achterstand en nog altijd een vol bord. Het laveerwerk heeft de zware stukken in stelling gebracht om te ruilen en het ruimtegebrek van zijn tegenstander werkt ook in zijn voordeel. Zijn tegenstander is met 4 uit 4 topscoorder van WSC 3. We zijn nog lang niet klaar. De zetten volgen elkaar snel op en Ed, die de notatie heeft overgenomen heft zijn handen omhoog; niet bij te houden in sommige fases. Na het nodige ruilwerk staat er een eindspel van paard (Meile) tegen slechte loper en beiden 6 pionnen.

De tegenstander lijkt een niet te stuiten vrijpion op de h-lijn te krijgen en biedt een laatste maal remise aan. Meile weigert, want hij ziet dat hij een vrijpion in het centrum krijgt die bovendien sneller is. Met zijn dame kan hij net op tijd de vrijpion van zijn tegenstander tegenhouden. Daarna manoeuvreert hij zijn paard en zijn koning in de richting van de koningsvleugel. Hij wint de partij en daarmee wordt het toch nog 4-4. Een belangrijk matchpunt.

 

SHTV 31657-WSC 316494-4
1Ben Spierings1735-Wilco Oversloot1835½-½
2Ed Olvers1712-Karg Brunner16641-0
3Roy van der Smitte -Wim Duijvesteijn17500-1
4Meile Tamminga1688-Jan van der Heiden17381-0
5Ruben Wiegerink1652-Jordy Zuidgeest15860-1
6Geurt Jan van der Meiden1632-Jan van den Ende16641-0
7Piet Sikkes1597-Theo van der Pol1432½-½
8André Wagner1584-Jeffrey Hofland15200-1