SHTV 2 - WSC 2

Na de eerste ronde tegen SHTV 1 was dit de eerste test in de hoogste klasse van de HSB. Vreemd genoeg had de KNSB toestemming gegeven voor een toernooi juist in de week van deze belangrijke wedstrijd met als gevolg dat drie jonge ambitieuze spelers wilden afreizen naar het noorden van het land. Als ook nog een vierde speler een vakantie naar Indonesië plant, dan zijn er wel erg veel invallers nodig.

Met de eerste indruk na de opening was ik niet ontevreden. Aan de onderste borden hadden we een duidelijk overwicht, terwijl aan de overige borden iedereen iets in zijn repertoire had.

Gert-Jan leek op bord 5 handig een gambietvariant te ontwijken. Gelet op het speeltempo was hij op bekend terrein. Doch plotseling was het mis. Was hij verrast door het vroege Ke1-d2 vroeg ik me af, aangezien ikzelf 11 jaar eerder tegen dezelfde tegenstander 11. Ke1-d2 miste en ook verloor.

Armin kreeg op bord 2 een remiseaanbod. Hij vroeg niets, maar wandelde langs de borden om vervolgens door te spelen. Zijn stelling zag er veelbelovend uit. Even later liet Armin de zwarte dame in het doosje verdwijnen, maar dit had zoveel materiaal gekost dat de vrede alsnog getekend werd.

Ikzelf op bord 4 kwam op voordeel door zwart op te zadelen met een achtergebleven centrumpion. Vervolgens miste ik een penning, wat een stuk dreigde te winnen. Ik had de keus uit meerdere toereikende zetten, maar zocht verder en vond er een die mij het stuk kostte en daarmee de partij.

Olav die inviel op bord 8 kon zich helemaal uitleven en ging in aanvallende stijl recht op het volle punt af.

Evert op bord 3 belandde na een kort middenspel in een eindspel dat niet veel te bieden had. Zo dacht de Westlander er blijkbaar ook over, want hij vroeg of hij remise mocht aanbieden. Hij kreeg toestemming.

Op bord 6 leek de zwarte koning aanvankelijk in gevaar, maar Jaimy kon niet doordrukken en besloot zonder overleg tot remise toen hij de kans kreeg.

Mijn hoop was nu gevestigd op Niek, die tegen een taaie tegenstander langzaam in het voordeel leek te komen. Helaas, gehinderd door een lichte verkoudheid, greep hij mis. Volgens mij de eerste nul sinds 2004 in een team waarvan ik teamleider was.

Hoewel de wedstrijd beslist was wilde Aleksander op bord 1 van geen remise weten. Na enig duw- en trekwerk ging zijn tegenstander vrijwillig in een paardvork staan.

Zo werd het een minimale 3½-4½ nederlaag met de wetenschap dat er duidelijk meer inzat.

SHTV 2 (1822)                         WSC 2 (1903)                         3½-4½
Aleksander Henke (1923)               Frans Vreugdenhil (1988)              1-0
Armin Segger (1857)                   Ard Dekker (1866)                     ½-½
Evert Baak (1814)                     Thierry Bieger (1958)                 ½-½
Karl Baak (1857)                      Johan Voorberg (1930)                 0-1
Gert-Jan Willighagen (1782)           Marco Kuyvenhoven (1897)              0-1
Jaimy Luk (1713)                      Gerben van Leeuwen (1882)             ½-½
Niek Wisse (1789)                     Leo Duijvesteijn (1848)               0-1
Olav van Leeuwen (1840)               Rob van Lom (1853)                    1-0