Matige start voor vierde team

Het is alweer wat jaren geleden dat ons vierde team in de 2e klasse speelde. Als teamleider heb ik mezelf op het eerste bord gezet, met de gedachte dat de anderen dan meer kans hebben om te scoren. Daar is in de eerste wedstrijd alleen nog niets van terecht gekomen. De herintreding werd dit seizoen ingewijd met een op papier zware wedstrijd tegen de Lierse Schaakvereniging. Hoewel na afloop een speler van de gastvereniging opmerkte dat de uitslag geflatteerd was, kan niet worden ontkend dat we toch scherpte tekort kwamen.

De score werd geopend door de tegenstander van Lex, die een mooie afruil zag maar een tussenzet miste, gevolgd door een licht stuk achterstand. Hij worstelde nog wat tegen, maar een stuk is een stuk. De eerste nul was een feit.

Frans zat naast hem al snel in het eindspel met elke een toren en ongelijke lopers. Remise hing daardoor een beetje in de lucht, al heerste de zwartspeler op de f-lijn en hield f1 samen met zijn loper onder controle. Toen hij echter de toren wegspeelde kreeg Frans meer ademruimte, de torens verdwenen van het bord en een halfje op een ander bord.

Harold is terug van weggeweest en heeft er weer zin in. Dat bleek ook in zijn partij waar hij een scherpe stelling op het bord bracht. In zulke stellingen is het altijd maar afwachten wie aan het langste eind gaat trekken. Twee geïnvesteerde pionnen moesten het stukkenspel vergemakkelijken, maar de tegenstander zag ook kans om daar gebruik van te maken door een stuk te winnen. Daarna was het een kwestie van tijd geworden.

Geurt Jan (invallend voor Danny) kwam ook al prima uit de opening en kreeg de ruimte. Zijn tegenstander (geen onbekende voor mij, want ik verloor van hem bij het Druivensschaaktoernooi) blikte of bloosde niet en bleef solide spelen. Zelfs nog voor ik klaar was met mijn partij kon Geurt Jan zijn koning omleggen.

Jan was de enige die het volle pond zou gaan binnenhalen. Zijn tegenstander zag weliswaar kans om druk op Jan's koning uit te oefenen, maar Jan verdedigde met verve en pareerde alle dreigingen. Omdat ik zelf inmiddels in een lastig stuk van mijn partij terecht was gekomen, heb ik het eind gemist, maar het punt op het scorebord was goed om te zien.
Nog drie parijen gaande waar nog wel iets in te scoren moest zijn, want mijn opening verliep voorspoedig en in het middenspel had ik kans gezien om de druk op te voeren. En terwijl de tussenstand 3½-1½ voor het thuisteam was, kwam er zand in de machinerie: een waarschijnlijk verkeerd teruggeslagen pion en vervolgens niet kiezen voor een mogelijke stellingsherhaling (want ik stond toch beter?) leidden tot verkeerde beslissingen en een paardeindspel dat aan alle kanten verloren ging. En daarmee de wedstrijd.

Theo naast me deelde in de malaise. Ook hij kwam prima uit de opening en zocht in het middenspel naar meer. Het leek er ook sterk op dat het ging lukken, toen hij ergens misgreep en in een minder eindspel belandde. Het eindspel met loper en pluspion tegen paard zag er duidelijk voordeliger uit voor de witspeler die dat gedecideerd bewees.

Eric verdedigde met zwart stug en wurmde zich in het middenspel heel langzaam wat los uit de wurggreep van de witte stelling. En net toen het er op ging lijken dat hij tegenspel zou gaan krijgen was het afgelopen. De laatste nul van de avond was een feit.

Een moeilijk begin waardoor het vierde team op de laatste plaats begint in groep 2B. Volgende tegenstander is de nummer 7 en dan zal er uit een ander vaatje getapt moeten gaan worden.