Het venijn zat in de staart

Schakers overal ter wereld beleefden donderdag 24 november als de dag waarop de universele harmonie in het schaken werd hersteld. Terwijl Carlsen in New York zijn onbegrijpelijke en onpruimbare achterstand inliep, repareerde in Den Haag SHTV 1 het kosmisch evenwicht. Inmiddels is bekend dat Carlsen aan het langste eind heeft getrokken in zijn match en hopelijk staat ons vlaggenschip aan het eind van het seizoen alsnog juichend aan de finish.

Met dank aan William van Zanten voor de voorzet voor deze inleiding. Onze schaakvriend leeft met zijn clubgenoten mee, ook al kan hij zelf even niet meestrijden achter het schaakbord. En nu over naar die borden bij de wedstrijd tegen koploper WSC 2. Bij aanvang heb ik eens goed in de zaal rondgekeken en puur op basis van ratings een voorzichtige inschatting gemaakt. Aan maar liefst vier borden hadden we een duidelijk ratingoverwicht. Als dat nou eens vier punten zouden worden, dan zou dat extra halfje toch ook nog wel ergens vandaan komen. Maar die ratings zeggen niet zoveel, het moet toch ook weer in deze ene partij gebeuren. Het eerste resultaat was dan ook niet helemaal ingecalculeerd, want aan het topbord kwam Erik van der Raaf niet verder dan remise tegen Gerben van Leeuwen. Inmiddels waren er gelukkig op de andere borden genoeg positieve ontwikkelingen te zien, zodat de teamleider niet meteen in paniek hoefde te raken. Sander Pauw bracht het team op voorsprong. Sander kwam een half uur te laat, liep die tijd opvallend snel weer in en had ondertussen zo’n koningsaanval opgezet dat hij niet veel later de felicitaties in ontvangst kon nemen van André Duijvesteijn. Het volgende punt werd binnen gehaald door Peter Vorstermans. Naar mijn gevoel altijd lekker op dreef met wit, maar hoe dan verder in zo’n stelling? Deze keer wist Peter het wel in zijn partij tegen Johan Voorberg en u kunt het slot meespelen, met analyse van Peter zelf.

[White "Peter Vorstermans (1910)"]
[Black "Johan Voorberg (1955)"]
[FEN "r1bq1knr/3nbpp1/2p4p/pp1p3N/3P3P/P2BQP2/1PPBN1P1/2K1R2R b - - 0 17"]
{Na wat bijzondere openingszetten was dit onze positie: mijn tegenstander heeft een onderontwikkelde koningsvleugel. Daarom vond ik het tijd voor een pionoffer voor mogelijk meer ontwikkeling en ruimtevoordeel} 17... Bxh4 18. Neg3 Ba6 {er dreigde Txh4} 19. Qf4 {wat actiever dan Lxa5} Bxg3 {de beslissende fout, maar na bijv. Lg5 volgt Dd6+ en wit staat goed} 20. Qxg3 g6 {of g5 gevolgd door Dd6+} 21. Bxg6 {minder nauwkeurig is Lxa5 vanwege Dg5+ voor zwart} Ndf6 22. Bxf7 Nxh5 23. Bxh5 Qf6 24. Rh4 Ne7 25. Rf4
Nf5 26. Qh3 Bc8 27. Bg4 {en zwart gaf op} 1-0

Alex Hut had de vorige twee externe wedstrijden nog in remisestellingen moeten doorspelen van de teamleider, met twee nullen tot gevolg. Als dat maar niet tussen de oren gaat zitten, dacht ik nog. Niks van dat alles, Alex had de touwtjes in handen tegen Dirk van Nieuwkerk en haalde de volle buit binnen. Daarmee kwamen we 3,5-0,5 voor. Mijn oproep om beslissende fragmenten aan te leveren voor dit verslag leverde de volgende twee stellingen op. In plaats van de finale klappen uit de partij, leverde Alex juist twee stellingen met commentaar aan waarin hij het beter had kunnen doen.

[White "Dirk van Nieuwkerk (1711)"]
[Black "Alex Hut (2008)"]
[FEN "r2qkb1r/ppp2pp1/2n1bn1p/3pp3/4P3/2PP1N2/PPQNBPPP/R1B1K2R b - - 0 7"]
{Mijn tegenstander speelde met wit een terughoudend systeem, waarvan ik dacht dat ik daardoor wel erg goed moest staan. Dat viel tegen. De diagramstelling is na de 7e zet van wit. Ik realiseerde me nu pas dat de zwarte positie behept is met een zorgenkindje (pion e5) en een beetje star is. Zwart moet vooral ook oppassen voor wendingen met b4 (eventueel voorbereid met a4).  Dit was voor mij reden om een paar zetten later a5 in te lassen, door mijn tegenstander gematchd door a4 (daar werd ik niet slechter van).}
[FEN "r3k2r/1pp1qp2/1bn2n1p/p2ppP2/P3P1P1/2PP1N2/1PQBBP2/R3K2R b - - 0 16"]
{Volgens Stockfish maakte ik 1 fout, en wel in deze stelling. Hier sloeg ik meteen op g4, maar had ik volgens Stockfish dxe4 moeten inlassen. Het kreeg geen consequenties omdat wit het door Stockfish aanbevolen exd5 achterwege liet.}

De tegenstoot van WSC 2 kwam van Menno Pietersma. De man met de hoogste rating bij de tegenstander, vorig seizoen nog ‘gewoon’ op bord 1 tegen onze kopman Erik, maar dit keer tactisch aan bord 3 gezet. Daar kwam hij echter ook een ‘2100-speler’ tegen in de persoon van Jan Aart van der Steen. Het werd een spannende pot waarin veel tactische wendingen zaten, maar waarin Jan Aart in een eindspel met ieder twee torens en ongelijke lopers een pluspion had. Er leek dan ook geen vuiltje aan de lucht om hier voorzichtig een halfje te rekenen, totdat een kwaliteit moest worden ingeleverd door een vervelende dubbele aanval van de loper. De pluspion ging ook in het doosje en met loper en toren verdedigde Jan Aart zijn koning tegen de twee vijandelijke torens. Dat ging in eerste instantie succesvol, maar hij moest toch uiteindelijk de tegenstander feliciteren. Mooi gevecht, helaas geen punten voor ons: 3,5-1,5.

Maarten Stolte haalde naar eigen zeggen in de opening hoogstens een gelijke stand met zwart. Tegenstander Rob van Lom miste pionwinst aan het begin van het middenspel en deed in plaats daarvan een solide wachtzet. Daarna koos hij op belangrijke momenten voor remiseachtige voortzettingen. Maarten had nog één kans om de pionstructuur open te breken en wachtte daarmee totdat de heren in tijdnood kwamen. Het pionoffer was dubieus hoewel beide heren tijdens de partij geloofden dat het wel goed voor Maarten was. Toen de tegenstander nog op zijn 10 seconden per zet leefde en Maarten nog 4 minuten had stond onze man voor het eerst in de partij beter en hij kreeg de gelegenheid om een winnende combinatie uit te dokteren. En daarmee ook de teamwinst veilig te stellen!

[White "Rob van Lom (1865)"]
[Black "Maarten Stolte (2017)"]
[FEN "2k3r1/3qb3/p1p1r3/Pp1pBQ2/1P1P3P/2P4K/4R3/7R b - - 0 47"]
47... Bxh4 48. Rg2 {Niet 47. Kxh4? Th6+!} 48... Bg5 {Opent de h-lijn en onderbreekt de g-lijn. De computer vond dit ook de beste!} 49. Rxg5 Rxg5 50. Qxg5 {Wit gaat door zijn vlag. Op het bord is het ook uit.} 50... Rxe5+ 51. Qg4 Rh5+ 52. Kg3 Qxg4+ 53. Kxg4 Rxh1 0-1

Eduard van Dijk speelde een spannende pot tegen Thierry Bieger waarin hij, zoals altijd, op zoek ging naar de vijandelijke koning. De aanval liep alleen niet snel door en hij moest ook zijn eigen verdediging in de gaten houden. Met wat duw en getouwtrek over en weer leek remise het hoogst haalbare. Aangezien de teamwinst al binnen was, gaf de teamleider dan ook het groene sein hiervoor.

Tot slot de partij van Hans Segers. Tegenstander Frans Vreugdenhil liet even op zich wachten, maar toen de heren eenmaal aan de gang waren, werd het een mooi schouwspel. Uiteindelijk kwam er een eindspel met ieder een dame, een paard en 7 pionnen. Het was goed dat Hans (nog 42 minuten op de klok) zich niet liet opjagen door de tijdnood (nog 2 minuten) van zijn tegenstander en ging eens rustig een plan bedenken. De dames werden slim afgeruild en het paardeneindspel leek minstens remise. Het lastige is altijd dat als je het paard gebruikt in de aanval op de ene vleugel, dat je hem dan niet tegelijkertijd kan gebruiken voor de verdediging op de andere vleugel, waar het vijandelijke paard dan weer naar toe kan. Hans speelde rustig verder en nam geen grote risico’s. Het leidde tot het volle punt en daarmee de 6-2 voor het team.

Twee halfjes op de eerste drie borden en 5 punten op de laatste 5 borden. Het venijn zat echt in de staart. Volgende ronde op maandag 12 december, op bezoek bij de nieuwe koploper DSC 4.

SHTV 12006-WSC 219066-2
1Erik van der Raaf2090-Gerben van Leeuwen18880.5-0.5
2Eduard van Dijk1980-Thierry Bieger20020.5-0.5
3Jan Aart van der Steen2135-Menno Pietersma21400-1
4Sander Pauw1970-André Duijvesteijn17441-0
5Maarten Stolte2017-Rob van Lom18651-0
6Hans Segers1936-Frans Vreugdenhil19441-0
7Alex Hut2008-Dirk van Nieuwkerk17111-0
8Peter Vorstermans1910-Johan Voorberg19551-0