Een teamlijder verhaalt...

Het zat niet mee voor het eerste team in de tweede wedstrijd van het seizoen. Wederom zouden we een invaller moeten gebruiken, maar gelukkig was de gemiddelde rating van het team uit Zoetermeer niet hoger dan het onze. Daarbij kwam het verzoek voor vooruitspelen van een partij, waardoor Peter toch kon spelen. Door zijn werk is het nooit mogelijk hem aan het begin van de week in te zetten en blij met deze kans werd dit dan ook met beide handen aangegrepen. Bovendien zou Marco voor deze keer aan het zevende bord zijn kunsten kunnen vertonen. Alleen Jan Willem was nog verhinderd. Kortom, een tweede over-winning bleef een goede mogelijkheid.

Evert werd als invaller op bord 1 ingezet tegen een iets sterkere tegenstander, maar zijn capaciteiten kennende, was minimaal een remise in de berekening meegenomen. En toen meldde Marco zich alsnog af, ruim op tijd om Karl als invaller te regelen. Ook voor hem was minimaal remise alleszins te doen.

Helaas was de praktijk, zoals zo vaak, hardnekkiger dan de theorie. Peter speelde op onze clubavond zijn partij tegen Harrie Boerkamp vooruit, maar de laatste stond al in de openingsfase iets beter. Toen hij naarmate de partij vorderde zijn materiaalvoordeel uitbouwde en wist af te wikkelen naar een paardeindspel met twee pluspionnen, werd duidelijk dat het punt naar Promotie 2 zou gaan.

We arriveerden de dinsdag er op met zeven spelers en een 1-0 achterstand voor de wedstrijd in sporthal Olympus aan de Voorweg, alweer vele jaren het hoofdkwartier van de dit jaar 60 geworden vereniging. Het was Hans die als eerste hoopvol stemde, want reeds in de opening kreeg hij met zwart meer ruimte. Ook bij Sander en Ton had ik al snel een goed gevoel over de stelling, terwijl op de andere borden nog niet veel aan de hand was.

Mike stond, volgens omstanders, aanvankelijk niet zo goed. Wel had hij een vrijpion en toen hij een toren voor een paard offerde, kwam de zwarte dame ineens in de knel te zitten. Het leverde na ruil twee paarden voor een toren op. Maarten had in het Russisch, een verdediging waar hij zeer goed in thuis is, een rustige stelling opgebouwd waarin hij een pion wist te winnen. Karl stond wat benauwd en Evert had een paard op b1 dat moeilijk weg kon. Bij Ton was de c-lijn geopend en ik kreeg de indruk dat hij daar goede kansen had, maar in plaats daarvan kwam er een remiseaanbod op tafel. Omdat de andere partijen niet voldoende zekerheid boden, moest hij het nog even proberen, maar uiteindelijk werd na zetherhaling het punt toch gedeeld.

Evert bood zelf remise aan, omdat hij had gezien dat hij na dameruil geen problemen meer zou hebben. Alleen, Evert vergat dat vervolgens, zoals hij later toegaf. Zijn tegenstander sloeg het aanbod af en won de partij. Sander kwam er net niet doorheen en moest in remise berusten, waarna Karl zich gewonnen moest geven. Gelukkig ging het bij Mike wel volgens plan. Hij had zijn vrijpion op weten te spelen, gesteund door het koppel paarden dat veel sterker was dan de zwarte toren. Hij scoorde het eerste volle punt. Nog twee partijen gaande en het eerste matchpunt was buiten bereik.

Maarten speelde een dubbel toreneindspel met a- en h-pion tegen een g-pion. Zijn a-pion was al opgerukt naar a3, maar werd geblokkeerd door de witte koning. Achteraf vond hij dat hij iets meer had moeten voorbereiden voor zijn koning naar voren te dirigeren, zodat de witte torens minder konden doen, maar zelfs dan. Dubbele toreneindspelen hebben een zeer grote remisemarge en dan ook nog eens randpionnen... Het werd dan ook remise en de wedstrijd was verloren. De teamleider werd op dat moment definitief de teamlijder.

Daarmee was Hans als laatste bezig en hij bleek zijn voordeel de gehele partij te hebben vastgehouden, zelfs nog iets uitgebouwd. Hij liet niet los en bleef ondanks de verloren wedstrijd stug doorspelen. Het loonde. Met de overgave van de teamleider van Promotie 2 eindigde een enerverende wedstrijd, met als conclusie dat we er nog hard aan zullen moeten trekken in de overgebleven zeven wedstrijden.

Promotie 2 (1887)                     SHTV 1 (1934)                        4½-3½
Jan Baas (1921)                       Evert Baak (1814)                     1-0
Maarten Wichhart (1921)               Hans Segers (2000)                    0-1
Harrie Boerkamp (1935)                Peter Vorstermans (1915)              1-0
Bert Ouwens (1888)                    Maarten Stolte (2035)                 ½-½
Wong Tsai (1837)                      Mike Hoogland (2013)                  0-1
Gerhard Eggink (1900)                 Sander Pauw (1950)                    ½-½
Bauke Hoogland (1799)                 Karl Baak (1857)                      1-0
Ruurd Kunnen (1891)                   Ton Bodaan (1884)                     ½-½