Voorzichtig begin

Met twee jeugdige talenten en een (schaak)leraar in de gelederen leken beide teams in de openingswedstrijd van het seizoen bijna een spiegelbeeld van elkaar. Onze gasten waren vorig jaar als vierde geëindigd en zeker niet te onderschatten. Tel daarbij op een maginaal gemiddeld ratingverschil en het scenario voor een lange spannende strijd lag klaar.

Aan beide zijden werden de stellingen beklommen en vrijwel alle spelers kozen voor een rustige opbouw met potentieel voor meer. Alleen Marco kwam snel in een vreemde stelling terecht waarbij zijn rokade verhinderd was en die William liet opmerken dat daar koffiehuisschaak van het hoogste niveau werd gespeeld. Ook bij Stijn zag ik veel mogelijkheden voor zijn tegenstander, die vorig jaar 100% scoorde, met actievere stukken en een fraaie triple-pion op de c-lijn. Dat zie je ook niet zo vaak op dit niveau. Onze beide strijders gingen er eens goed voor zitten, want zó gemakkelijk zouden de gasten het toch niet gaan krijgen!

Aan de andere borden gebeurde nog niet zo snel allerlei spektaculairs, maar dat sloeg tijdens het tweede uur langzaam om. William zag zich geconfronteerd met een Catalaanse opening en wist dat hij het heel moeilijk kon gaan krijgen. Echter was zijn opponent zo aardig niet de agressiefste taktiek te volgen, wat de zaak iets vereenvoudigde. Sander speelde in zijn bekende flexibele stijl en loerde op de counter, terwijl de vier witspelers geen enkele reden tot zorg leken te hebben... totdat Peter de teugels liet vieren. De zwartspeler kreeg het initiatief en dat werd een gegronde reden tot zorg. Intussen worstelden Stijn en Marco nog steeds om los te komen en voldoende tegenspel te creëren, maar helaas was het voor de laatste te laat. En het werd nog erger toen ook Peter in het stof beet. Gelukkig had William gebruik kunnen maken van een kans om het initiatief te grijpen en zette dat om in een punt.

De tegenstander van Hans greep de kans om met zijn dame op b2 in te slaan en aansluitend nog een pion te winnen, maar verzuimde vervolgens op een remisevariant in te gaan. De verleiding van twee boertjes voor staan was voor de jeugdspeler net iets te groot. Hans kreeg actief stukkenspel en kon op zoek naar de winst. Twan en Tjomme hadden intussen hun stellingen wat vereenvoudigd (als je dat zo mag noemen) en genoten allebei het voordeel van een pluspion. Stijn had het nog steeds moeilijk en probeerde wat hij kon, maar uiteindelijk moest hij in FIDE-meester Harold van Dijk toch zijn meerdere erkennen. Niet veel later toucheerde Hans zijn zwaarbevochten punt en wachtten er nog drie partijen op een beslissing.

Sander had op een eerder moment een kwaliteit gewonnen en hield de witte stelling onder druk. Hoewel zijn jeugdige opponent nog wel een pion op a7 wist te krijgen, ging daar geen enkele dreiging van uit en na nog enig tegenstribbelen moest de gastspeler in onze man zijn meerdere erkennen. Twan was intussen al een tijdje aan het zoeken naar de winst in een paardeindspel en het zag er goed voor hem uit, hoewel hij nog een tweede pionnetje zou moeten winnen om doorslaggevend voordeel te bereiken. Tjomme had een toreneindspel, maar met slechts één pion meer zijn die lastig te winnen. Zijn actievere koning kon misschien nog wel een rol spelen, maar de remisemarge was ook hier groot. In eerste instantie schatte ik dan ook beide partijen voorzichtig in als remise. Na langer kijken begon ik echter langzaam een klein beetje in meer dan 4-4 te geloven...

Twan liep weinig risico, aangezien de ene pion van zwart gemakkelijk te blokkeren en later te vangen was met de koning, terwijl zijn paard in het uiterste geval voor de resterende zwarte pion te offeren zou zijn, en dus ging hij er lekker voor zitten om een winstweg te vinden. Tjomme deed datzelfde met zijn stelling, maar moest na lang manoeuvreren toch tot de conclusie komen dat er niets meer in zat dan een puntendeling. En zo verplaatste de aandacht van alle toeschouwers zich naar het bord van de benjamin van ons team.

Met elke keer de laatste seconden als houvast kon Twan steeds verder oprukken, maar toen het eindspel van paard en pion tegen paard op het bord verscheen, werd het zeer onzeker of hij er nog een vol punt uit zou gaan slepen. Tellen, tellen, oppositie houden, nee, het ging niet meer lukken. De ervaring had moreel gewonnen van het jeugdig elan, hoewel de prestatie van Twan er niet minder om was. Na de partij gaf hij zelf aan dat hij bij de 22e zet toch het verkeerde plan had gekozen. Wat hij speelde zag er sneller en eenvoudiger uit, maar de andere optie had achteraf gezien meer kans gemaakt. Een mooi leermoment.

En zo is de terugkeer van ons eerste team naar tevredenheid verlopen. Volgende keer wacht een uitstapje naar Noord-Brabant.

 

SHTV 12003Krimpen aan den Ijssel 120344-4
1Stijn Gieben2106Harold van Dijk23240-1
2Twan van der Togt2018Peter Glissenaar2116½-½
3William van Zanten2021Gosse Romkes20121-0
4Tjomme Klop2025Marcel Glissenaar2046½-½
5Marco van Straaten2020Pieter Sturm20290-1
6Hans Segers2003Kevin Nguyen19471-0
7Sander Pauw1921Alexander Janse18481-0
8Peter Vorstermans1912Jason Zondag19510-1