Vierde team van start

De opdracht voor ons vierde team is dit jaar in één woord: kampioen worden. Ok, ik kan niet tellen, maar dat doet niets af aan het resultaat dat op donderdag 16 oktober werd behaald in onze eigen speelzaal. Het was ook de hernieuwde kennismaking met René Weerts die dit jaar als reserve uitkomt voor Schaakhuis. Hij werd wel erg veel geplaagd door zijn oud-clubgenoten, vooral na de wedstrijd, maar niemand is uiteraard verplicht om levenslang bij dezelfde club te blijven. Hij was mooi op tijd en zo waren er nog vier andere gasten, maar drie borden bleven leeg en (toeval?) allemaal witpartijen voor ons. Even leek het er op dat we het heel erg gemakkelijk gingen krijgen, maar toen kwamen achter elkaar de ontbrekende koffiehuisschakers binnen en waren alle zestien spelers diep in gedachten verzonken.

Aan het bord van Lex werd het eerst duidelijk dat de zwartspeler het lastig ging krijgen. Binnen tien zetten had onze man twee pionnen te pakken en later zag ik er nog een stuk bij komen. Toch werd het niet de eerste partij die tot een einde kwam. Een bord hoger speelde Frans op zijn gemak, maar toen hij het initiatief pakte kreeg zijn opponent de kans om ook wat te doen. Wie het eerst zou komen zullen we nooit weten, want met een loperaanval op koning en toren kon het laatste stuk in de doos en had Frans zijn punt binnen.

Aan de hogere borden ging het over het algemeen een stuk rustiger. Langzaam kwamen onze eerste drie spelers in het voordeel en verzetten hun tegenstanders zich tot het uiterste, niet geheel zonder succes zoals zou blijken. Danny deed zijn best om de routinier tegenover hem onder druk te zetten, maar die liet zich niet de kaas van het brood stelen. Eric volgde de taktiek van zijn teamgenoten aan de topborden en zocht rustig naar gaten in de stelling van de zwartspeler.

De enige partij waar ik het nog niet over heb gehad is mijn eigen partij. Wanneer je elkaar kent en diverse keren tegen elkaar hebt gespeeld, is dat een voordeel en soms een nadeel (want het eerste heeft een relatie tot het tweede, aldus een voetbalgoeroe). Er zat tot op zekere hoogte een merkwaardige symmetrie in de stelling en een pionopstoot van hem werd beantwoord met een pionopstoot van mij. Even later verzuimde hij mijn koningsstelling met een kwaliteitsoffer te breken, hoewel het nog te bezien is of hij daar meer dan remise mee had bereikt, en een te schielijk geslagen pion op h7 leidde tot een tegenoffensief dat ik wist om te zetten in winst.

Lex maakte het zichzelf nog wel even moeilijk, volgens de kibitzers, maar wist alle dreigingen goed te pareren en haalde niet veel later het derde punt voor ons team binnen. De tegenstander van Danny zag zich intussen geconfronteerd met een eindspel dat hij inschatte als erg lastig en kwam remise overeen. Nog één punt te gaan voor de overwinning en die kwam halverwege de avond. Rik had een kwaliteit gewonnen en werkte zich daarna gedecideerd naar een overwinning. Is het erg arrogant om te zeggen dat we even na half tien de match in de zak hadden? Zo ja, dan laat me dat koud; het plan was winnen.

Aan de resterende drie borden zag het er inmiddels ook goed tot zeer goed uit. Eric had misschien nog de lastigste stelling, maar zou met het juiste spel toch wel iets moeten gaan bereiken. Ed stond gewoon heel goed en het was een kwestie van tijd en Franck had met de dreigende opstoot van een centrumpion een dwingende aanval. En op zo’n moment moet je je niet rijk rekenen.

Ed won inderdaad na nog een flinke reeks zetten, maar toen was de koek op. Eric had na een gruwelijke misgreep zijn dame in moeten leveren en streed een wanhopige strijd. Franck had niet zijn centrumpion naar voren gedirigeerd, maar iets op de koningsvleugel gespeeld en hij kwam vervolgens zelf onder druk te staan. Toch had hij kans gezien een stuk te winnen en hield hij alle cruciale velden voldoende onder controle. Zo gelukkig was Eric niet. Toen dame en toren van zijn tegenstander aan de deur klopten bij zijn koning, gaf hij zich gewonnen.

Franck had met behulp van zijn extra loper voldoende compensatie voor de ver opgerukte vrije witte h-pion, maar verzuimde dameruil te spelen en vergat daarna een belangrijke pion voldoende te dekken. Een penning op de dame door een witte toren maakte een einde aan alle illusies.

Desondanks een uitstekend resultaat en ongetwijfeld zullen de verliezers volgende keer winnaars zijn. Dan gaan we op bezoek in Zoetermeer Oost.